Iedere eerste zondag van de maand organiseert de Schorrenwerkgroep van Natuurpunt Antwerpen Noord een wandeling in het Galgeschoor of het Groot Buitenschoor. De eerste wandeling van het jaar is traditiegetrouw de schorrenborrelwandeling: een wandeling langs de schorren met een borreltje als afsluiter.
Het was mooi weer en we hadden afgesproken aan het e-paviljoen van BASF. Daar heeft Natuurpunt een kleine ruimte ter beschikking gekregen om een tentoonstelling over de Scheldeschorren op te zetten en als uitvalsbasis voor wandelingen in het Groot Buitenschoor. Van daaruit reden we eerst nog een kilometer naar het noorden langs de Scheldelaan, om dan met de wandeling te beginnen. We zijn een nieuwe stukje natuur gaan verkennen, ingeklemd tussen de Schelde-Rijnverbinding in het oosten, de Scheldelaan in het zuiden, de Schelde in het westen, en een golfterrein in het noorden. Daarna zijn we terug naar het Groot Buitenschoor gewandeld om via de dijk terug te keren naar de auto's.
Bij de afslag van de Scheldelaan werd er een eerste maal gestopt voor een roodborsttapuit in een struik. Wat verderop in het riet zaten ook enkele putters. In het terrein verderop vlogen heel wat smienten en wintertalingen op. Er zat een koppel wilde zwanen op de plas en aan de overkant van het Schelde-Rijnkanaal, in de weiden achter de windmolens, zaten massa's ganzen bij mekaar, waaronder ook brandgans. Terug op de dijk bij het Groot Buitenschoor was het een prachtig zicht. De brede Schelde met de bocht van Bath lagen te schitteren in de winterzon. In de zomer kan je hier bij helder weer zeer ver de Schelde op kijken en zie je de schepen verschillende keren draaien in hun vaart stroomopwaarts naar Antwerpen.
Op het Groot Buitenschoor zelf zaten weinig vogels. Op de dijk zagen we één schaap. Hug (de prutprutser) gaf uitleg bij zijn eerdere activiteiten op het schor: inventaris van het bentos, d.i. de bodemdiertjes in het slik, die de vogels als voedsel gebruiken. Op de rand van het slik en het water zag Walter nog een troep kluten zitten. Hij telde er wel 140. Door de telescoop waren ze mooi te zien.
Tot dusver de schorren, en dan was het tijd voor de borrel: een jonge jenever met zeealsem, of een warme chocomelk, of yakthee. Dit is thee met melk en boter en zout; als je denkt aan thee is het niet te drinken, maar als je denkt aan een instant-soepje en je drinkt met je ogen dicht, dan smaakt het nog wel.
Tot slot nog dit: op zondag 6 april is het zeer lage tij en dit valt net samen met de maandelijkse schorrenwandeling. Dan blijven ze niet op de dijk staan, maar gaan ze ploeteren in het slijk en een poging wagen om over de stenen dam, die in de Schelde vóór het Groot Buitenschoor ligt, naar de punt ervan te gaan. Het staat al in mijn agenda genoteerd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten