Voor een amateur heb ik intussen toch al wat lenzen bij mekaar gekocht. Ik ben begonnen met een Nikon 35-70mm, die ik samen met de F601 van mijn nonkel als kerstcadeau heb gekregen. Kort daarna heb ik een Sigma 70-300mm bijgekocht, dan kon ik ook tele- en macro-fotografie gaan doen. Die Sigma-lens heb ik heel veel gebruikt, en was eigenlijk mijn standaardlens geworden. Dat kleine Nikon-lensje gebruikte ik niet zo veel meer.
De volgende lens die ik kocht was een Nikon 18-35mm, een groothoekzoom. Deze was in eerste instantie bedoeld om regenbogen in 1 keer op de foto te zetten, maar ik heb er niet zoveel regenbogen mee gefotografeerd, wel zeer veel wolkenfoto's, landschappen en wat meer het creatievere werk. De Sigma bleef de lens die het meeste op de camera zat (toen nog steeds de Nikon F601).
Daarna kocht ik een digitale body, Nikon D200, en was ik plots niet meer zo tevreden van de Sigma. Scherpte was niet meer optimaal, en 70mm op digitaal is ook al ineens 105mm, toch al niet meer in het standaardbereik. De groothoekzoom mocht de taak van standaardlens overnemen. In vele kits die ze in de winkel verkopen, zit bij de digitale body's een lens 18-55mm of 18-70mm bij. Dan is mijn 18-35mm wel aan de "korte" kant, maar de lens volbrengt haar taak wel. Nu kan ik er wel geen regenbogen meer volledig mee fotograferen, want 18mm is nu weer 27mm geworden.
De laatste grote aankoop was een échte macrolens, een Sigma 180mm, die ik tweedehands kon overkopen van Liliane, die ik ken van de fotoclub en die stopt met fotograferen. Een prachtlens, die ik al veel gebruikt heb, niet alleen voor macrowerk maar ook voor portretfotografie. Vanop een afstandje, en dan hebben de mensen ook niet zo snel door dat je hen fotografeert. 't Moet dan wel licht genoeg zijn. Deze lens, en de Nikon 18-35mm zitten zeer veel op de camera en in de fotorugzak. De andere twee lenzen gebruik ik zelden tot nooit meer. Maar nu ontstaat er wel een groot gat in mijn brandpuntsbereik. Daarom dacht ik nog een lens bij te kopen.
En daarbij is mijn oog gevallen op de Nikon 24-120mm. Een AF-S lens met beeldstabilisatie (VR). Wel geen hoogvlieger qua lichtsterkte (grootste opening van 3,5 tot 5,6), maar de VR helpt daar wel bij. Moose Peterson en Ken Rockwell schrijven lovende commentaren over deze lens, Thom Hogan is kritischer en minder lovend. Ook op Photography Review zijn heel wat lovende commentaren te lezen, maar enkelen vinden de lens ronduit slecht en onscherp. Tja, er zullen altijd klagers zijn. Nu zou ik de lens wel eens willen zien, en als het kan ook eens testen. André van de fotoclub heeft zo'n lens, dus ik ga eens bij hem horen wat hij van die lens vindt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten