Sneeuwpret vs. sneeuwellende

"Ooh, wat ziet het er mooi uit!" Ja, dat is het minste dat je kunt zeggen van een mooi sneeuwlandschap, maar "leuk is anders", als je erdoor moet.

Zo heb ik vanmorgen meer dan een half uur staan wachten op een bus, en met de bus zelf was het dan ook op 't gemak naar Antwerpen, waar we een tijd hebben stilgestaan in de Bredastraat op den Dam omdat er voor ons een paar bussen vaststonden. Uiteindelijk zijn we daar dan wel voorbij geraakt en om 6 na 8 was ik op de Rooseveltplaats. Op een normale dag ben ik rond 20 na 7 in Antwerpen. Gelukkig reden de treinen nog normaal, zodat ik 7 minuten te laat was op mijn werk in Brussel.

Gelukkig had ik vandaag mijn fototoestel mee en dus heb ik de wachttijd 's morgens wat opgevuld met een paar winterse foto's. Beide foto's zijn gemaakt omstreeks 7 uur 's morgens bij het licht van de straatlantaarns, dat een oranje schijn geeft. Door de witbalans op "custom" te zetten, kon ik de sneeuw terug wit maken en leverde het wat spookachtige foto's op (de koplampen van de auto's werden dan blauwig).

Fototentoonstelling 2010

Het jaar is alweer bijna voorbij. Dat wil zeggen dat eind januari ook weer met rasse schreden nadert. Eind januari? Ja hoor, dan is het opnieuw de jaarlijkse Fototentoonstelling met digirama's van de Fauna Flora Fotoclub Schoten. Ook dit jaar weer drie foto's van mij. Ik heb geen eigen digirama maar heb wel bijgedragen aan twee digirama's, nl. de "clubreeks" (met beelden van alle leden) en een reeks over... jawel, Het Wijtschot, een mooi stukje natuur-in-je-buurt.

Meer info op www.fffs.be.

Noorderlaanbrug

Vanmiddag hoorde ik op Radio 1 dat ze vandaag het laatste deel van de Noorderlaanbrug zouden gaan plaatsen. Het was koud buiten, maar het was droog, dus ben ik er eens met de fiets heen gereden. Natuurlijk had ik ook mijn fotogerief bij, zodat ik verschillende foto's van de "operatie" heb kunnen maken.

Het brugdeel (gemaakt door Victor Buyck uit Eeklo) werd vanop een ponton van Sarens door vier hydraulische kabelhefvijzels ("strand jacks" in het Engels) opgehesen. Een indrukwekkend stukje burgerlijke bouwkunde. Spijtig genoeg zat het licht niet zo goed (tegenlicht). Daarom dit overzichtsbeeld van toen ik aankwam op de plek.

Natuurpunt op verplaatsing

Gedurende mijn tijdelijk verblijf in Zemst heb ik even alle Natuurpunt-activiteiten stilgelegd, of beter gezegd, de Natuurpunt Antwerpen Noord-activiteiten, want deze namiddag was er in het Bos van Kollinten een geleide wandeling ter gelegenheid van de inhuldiging van het nieuwe wandelpad.

Het Bos van Kollinten was voor mij een onbekend stukje natuur, dat ik tijdens de wandeling heb leren kennen: een mooie mix van een beekbegeleidend bos, bloemenrijke weilanden en enkele poelen. Dit is een mooi stukje natuur om te koesteren. Natuurpunt Zemst heeft het Bos van Kollinten in beheer en heeft er vandaag een nieuw wandelpad ingehuldigd. Op de wei aan de Humbeeksebaan, achteraan bij de Bed & Breakfast "Bos van Aa" was een grote tent neergezet, waar we na de wandeling terecht konden voor een natje en een droogje.

Omdat er van de afdeling Zemst geen fotograaf aanwezig was, en ook de pers verstek liet, heb ik mijn diensten als gelegenheidsfotograaf aangeboden. Tijdens de wandeling had ik al verschillende foto's gemaakt, maar ook nadien van de mensen in de tent en van de appel- en perentafel en van de toespraken van de voorzitster van Natuurpunt Zemst, van de schepen van milieu van de gemeente Zemst en van de voorzitter van de kern Kapelle-op-den-Bos. Rond half zes werd dan aan de Humbeeksebaan ook het nieuwe informatiebord "Welkom in Bos van Aa - Kollinten!" onthuld, in aanwezigheid van de medewerkers van Natuurpunt Zemst en van een afvaardiging van Natuurpunt en de Zemstse schepen van milieu.

Straks zet ik mijn foto's van het evenement nog op een CD voor Natuurpunt Zemst, zodat ze toch wat beelden hebben van deze activiteit voor hun lokale berichtgeving.

Rondje luchthaven

Vandaag was het mooi weer en omdat ik momenteel toch in Zemst woon, ben ik er met de fiets op uit getrokken. Via de fietsknooppunten had ik een route rond de luchthaven van Zaventem uitgestippeld om nog eens vliegtuigen te gaan spotten. Van fotomateriaal heb ik in Zemst alleen maar de D200 met 50mm-lens bij, niet het "echte spottersmateriaal", maar mits een goeie locatie, kun je zelfs met een 50mm al heel wat bereiken. Op de eerste foto's stonden de vliegtuigen nog veel te klein op, maar in het verlengde van baan 20, tussen de bocht van Nossegem en de spoorlijn 36 Leuven-Brussel, stond ik goed. De Boeing 747 Mega Ark van Singapore Airlines was wel de max! 450 ton, die met veel geraas de wetten van de zwaartekracht op de proef stelt. Kippenvelmoment nummer 1. Ik heb het vliegtuig mooi kunnen volgen vanaf dat het boven het hek verscheen tot het boven mijn hoofd over de palen achter mij verdween...

Op een ander plekje, wat dichter bij het uiteinde van baan 20, maar er niet meer rechtonder kon ik de driemotorige MD-11 van Eva Air quasi beeldvullend fotograferen.

Verder gereden langs de fietsknooppunten langsheen spoorlijn 36 tot in Kortenberg en dan via de weg naar Steenokkerzeel, kwam ik op een veld wat echte spotters tegen. Mijn 50mm was toch maar klein bier bij al die grote toeters. Dat was een goeie plek om de landende vliegtuigen van de zijkant te fotograferen, maar helaas schoot de 50mm daar te kort. Een beetje verder aan het begin van baan 25L, recht onder de aanvliegroute, kon ik opnieuw een Boeing 747 fotograferen. Deze kwam nog lager over dan het opstijgende toestel aan baan 20. Kippenvelmoment nummer 2. De foto van de aanvliegende Jumbo siert nu het bureaublad van mijn computer.

Alle beelden zijn gemaakt met Nikon D200 met 50/1.8. Wat je ziet, is telkens het volledige beeld. Niks is bijgesneden of uitvergroot. 2/3 stop overbelicht om de buiken van de vliegtuigen beter te doen uitkomen.

Vlindereitjes

Ook nog gespot zondagmiddag... vlindereitjes. Dit is eigenlijk de eerste keer dat ik zo vlindereitjes heb gevonden. Met het idee dat de rups van het roesje wellicht uit de rode snijbiet kwam, ben ik het groentenperk eens nader gaan onderzoeken. We hadden al gaten in de bladeren gezien, maar hadden die steeds toegeschreven aan slakken (daar hebben we niet zo'n goeie ervaringen mee in de tuin, vraag het maar aan de dahlia's en de hosta's). Maar ja, 't zou dus ook van de rupsen kunnen zijn...
Bij het omdraaien van een aantal bladeren zag ik plots een hele matrix van bruine "bolletjes" en witte "propjes". De bruine zijn duidelijk eitjes, maar de witte kan ik niet goed plaatsen. Zijn dat lege eitjes waaruit al rupsjes zijn uitgekropen? Of zijn dat eitjes, waarin het eitje nog moet groeien?

De bovenste foto toont een overzicht van de bruine "bolletjes" en de witte "propjes". De onderste foto is een 100% crop uit een andere foto (van dezelfde eitjes).

Rupsen allerhande

Vorige week had ik vakantie en met het mooie weer zat ik geregeld buiten in de tuin. En zo zag ik verschillende rupsen, die ik allemaal op naam heb kunnen brengen.
Begin van de week zag ik een korte, groene, langharige rups. Niet direct een naam op kunnen kleven, maar zondag kwam ik die tegen in het vlinderboek: de vijfvingerige vedermot (Pterophorus pentadactyla).

Vrijdag vond mijn vader in de peterselie, die hij net had afgeknipt voor gebruik in de courgettesoep, een pop van een vlinder. In de vouw van een rondgeplooid blad zat een groene pop in een wit spinsel. Nu staat er in mijn vlinderboek af en toe wel een foto van een (karakteristieke) pop, maar zeker niet bij alle soorten. Omdat de peterselie toch al was afgeknipt, heb ik de pop in een potje bijgehouden om te zien of er iets van zou worden. Maandagavond zag ik iets fladderen in het potje: een gamma-uil (Autographa gamma), die ik dan maar meteen vrijgelaten heb.

En zondagmiddag zat er plots een groene rups op de vloer van de keuken. Wellicht mee binnengeslopen met de oogst aan warmoes-bladeren... Dit bleek de rups van het roesje (Scoliopterix libatrix) te zijn. Zou de rups op de foto hieronder al die lettertjes over zijn/haar* leven interessant vinden?

* Wat ik me plots afvraag: hebben rupsen eigenlijk een geslacht? Zijn er mannetjesrupsen en vrouwtjesrupsen? Of is dit het geslachtsloze stadium van de vlinder?

Jonge merel

Vlakbij de houtstapel vonden we daarstraks een jonge merel. Hij zat al goed in de pluimen (en dus herkenbaar als een merel), maar hier en daar staken nog "toefjes" dons uit. Maar hij liet zich niet (goed) pakken en we wisten niet goed wat we ermee moesten doen.

Maar in de vooravond zat die er nog steeds en mijn moeder wist het jonge vogeltje dan wel te pakken. In een doos met een gaasje erover heeft ze hem dan naar het VOC (vogelopvangcentrum) in Brasschaat gebracht. Wellicht is dit jong uit het nest gevallen toen de buurman aan de rododendrons begon te snoeien en zagen.

De foto is gemaakt net voor mijn moeder het beestje kon vangen.

Bruine kikker

Om natuur te zien, hoef je niet ver te gaan. Bij ons in de tuin bijvoorbeeld...
Zo zat er daarnet een bruine kikker naast de oprit. Geen idee waar hij (zij?) vandaan komt, maar hij/zij was wel op weg richting beek. Met de Canon A650 (met draaibaar scherm!) kon ik zeer laag bij de grond, zonder zelf door de knieën te moeten, om de bruine kikker op ooghoogte te fotograferen. Deze is een uitsnede om het effect van het verticale storende element in de achtergrond te verminderen...

Grote stinkzwam

In het bos bij de theekoepel op de Oude Buisse Heide had ik ze al geroken, maar ja, vind ze maar eens tussen de droge eikenbladeren en de varens aan de overkant van de beek. Met mijn knie blijf ik liever aan deze kant van een beek. Tja, we vinden ze nog wel...

Een eindje verder langs het fietspad kwam de kwalijke, maar zeer herkenbare geur opnieuw mijn neusgaten binnengewaaid en een blik naar rechts deed me volop in de remmen gaan. Ja hoor, daar stond een prachtexemplaar. In de buurt lagen nog een paar slappe exemplaren, maar deze stond fier recht, de massa's vliegen trotserend. Zoveel vliegen had ik nog nooit op een stinkzwam zien zitten. Door de donkerte in het bos, heb ik hem wel moeten flitsen.

Oude Buisse Heide

De Oude Buisse Heide is een klein heidegebiedje ten noorden van Achtmaal, gemeente Zundert (in Nederland). Met het mooie weer vandaag, zijn we er eens met de fiets naartoe gereden. In een oude Grasduinen stond nog een wandeling van 14 km door de Oude Buisse Heide, maar dat is niet helemaal correct. De Oude Buisse Heide is niet groot genoeg om er 14 km in te wandelen, maar de wandeling gaat o.a. wel door de Oude Buisse Heide. De wandeling hebben we niet gedaan, met de wind tegen zijn we dan maar terug naar huis gefietst. Totaal 76 kilometer. Daarmee heb ik ook de kaap van de 2000 km in 2009 overschreden. Doelstelling bereikt, op naar de 3000 km (doelstelling voor eind 2009).

Onderstaand een snelle samenvoeging van een paar foto's uit de Canon A650 tot een panoramafoto. Omdat je in de pano-stand van de A650 sluitertijd en diafragma niet manueel kunt instellen (om zo een egale belichting over de hele foto te verkrijgen), zie je in de foto's de overgangen in de lucht door telkens andere automatische instellingen van de camera...

(klik op de foto voor een vergroting)

Ontbrekend puzzelstuk in Kalmthoutse Heide

Afgelopen donderdag 13 augustus heeft Natuurpunt aangekondigd een optie te nemen op de aankoop van het 360 ha grote Stappersven (omliggende heide) in de Kalmthoutse Heide. Naast een groot pak overheidssubsidies dient Natuurpunt nog 830.000 euro aan restfinanciering bijeen te brengen middels giften en schenkingen.

Dus heb ik vandaag mijn steentje bijgedragen door een gift van 30 euro. Dat komt overeen met 120 m² in de Kalmthoutse Heide.

Meer informatie vind je op: www.natuurpunt.be/stappersven.

Zandloopkevers

Gisteren met de fotoclub nog eens op uitstap geweest. Het deed deugd om nog eens buiten te zijn, voor mijn knie deed het iets minder deugd. Maar de resultaten mogen er best wezen. We gingen naar de Loonse en Drunense Duinen, een groot stuifduinengebied in Nederland, in de buurt van de Efteling (op een klein uurtje rijden van Antwerpen).

Plat op de buik een paar zandloopkevers kunnen verschalken en vastleggen op de gevoelige plaat. Met wat geluk liepen ze alleen maar wat rond op het zand, met wat minder geluk kropen ze tussen het gras en de rommel en met nog wat minder geluk gingen ze vliegen als je te dicht kwam.

Onderstaande foto is een ongecropt beeld. Ik heb er nog die groter in beeld staan, maar die zijn misschien voor de fototentoonstelling volgend jaar, dus die hou ik nog even voor mezelf...

Herstart

Tijd voor een herstart. Omwille van medische problemen (aan de knie) heb ik maar weinig natuurfotografie kunnen doen de laatste maanden. Ook nu kan ik nog steeds niet op mijn knieën zitten of gehurkt, dus laag-bij-de-grondse-macrofotografie gaat voorlopig enkel languit op de buik, maar dan ben je niet zo beweeglijk...

Gisteren ben ik na lange tijd nog eens meegeweest met de fotoclub op uitstap en dat deed wel deugd. Natuurlijk nog niet alle houdingen kunnen aannemen, maar ik heb er toch van genoten. Dat zou ik meer moeten gaan doen, gewoon naar buiten en foto's gaan maken.

En ik ga ook proberen om hier op de blog terug wat regelmatiger van mij te laten horen...