Nikkor 50mm f/1.8D AF

Bijna twee maand geleden ben ik 30 jaar geworden. En als cadeau heb ik van mijn ouders een Nikon-lens gekregen: de standaardlens onder de standaardlenzen, een 50/1,8. Maar ik moest ze wel zelf gaan kopen... Kwestie dat zij niet het verkeerde zouden kopen. Ik was al eens gaan horen bij Grobet maar daar was de lens niet binnen en wisten ze ook niet wanneer die terug binnen ging komen. Op de website van Foto Konijnenberg stond de lens nog wel voorradig. En omdat ik er vandaag toch ben gepasseerd voor mijn werk, ben ik er snel even binnengesprongen. De lens was ook nog ietske goedkoper dan bij Grobet, dus dat was mooi meegenomen.
Wel raar dat er zelfs geen achterlensdop (type Nikon LF-1) bijgeleverd is, gewoon een wit doorschijnend stuk plastiek die je over de achterkant schuift (zelfs geen bajonetvatting).
De eerste resultaten mogen er best zijn (ik post straks nog een foto). Het is wel wennen aan de kleinere beeldhoek (met mijn 18-35 ben ik een breder beeld gewoon) en dus sta ik nog dikwijls veel te dicht bij mijn onderwerp...

Ik exposeer...

... in het Klina-ziekenhuis in Brasschaat. 't Lijkt niet direct een locatie om snel even langs te lopen, maar de patiënten en het personeel vinden het wel prachtig.

Nu moet ik toegeven dat ik daar niet de primeur heb. Die was in het najaar 2007 voor de fotoclub. Nadat we daar als club een tijdje hadden geëxposeerd, was het de beurt aan een aantal individuele leden, waarvan ik de laatste ben om het rijtje van 2008 af te sluiten. Vanaf 15 september is het terug de beurt aan de fotoclub.

Moest je toevallig in Klina belanden, mag je altijd eens een kijkje gaan nemen. Ik exposeer... op de dienst Inwendige 2 op de 2e verdieping.

Verjaardag

Ter gelegenheid van mijn verjaardag heb ik een paar foto's van mij laten maken, met mijn camera. Normaal ben ik degene die achter de camera zit, nu kon ik mijn groothoeklens eens van de andere kant bewonderen. Bedankt, Veerle!

Foto: Veerle Maringka

Natte fotografie

Nee, ik ga niet terug naar de analoge fotografie, die ook wel natte fotografie genoemd wordt, omwille van de ontwikkeling van de film, in tegenstelling tot de droge (digitale) fotografie. Vandaag zijn de onderwerpen nat, kletsnat. Ik merkte het al aan mijn fiets toen ik om half zeven in De Smidse vertrok, die was ook al goed nat. Dat beloofde dus voor de dauwdruppels in de natuur.

Op deze speciale dag ben ik eens echt in het reservaat gaan fotograferen, bij de oude tramdijk, op het einde van de Elsenstraat. Met op de achtergrond het eeuwigdurende geluid van de RWZI van Neerijse, die daar ergens achter de bosjes moet liggen...

En inderdaad, alle planten en beestjes waren mooi bedauwd. Omdat we in de fotoclub dit jaar werken rond het thema "water", is deze ochtend een ideale gelegenheid om nog wat extra water-foto's te maken. Maar simpel is het niet. Je hebt weinig scherptediepte, je moet opletten voor overbelichting, je mag vooral de planten en takjes en grasjes NIET aanraken. En daartussenin moet je nog je statief kunnen plaatsen... Er zijn heel wat mooie beelden uit voortgekomen, die ik jammergenoeg nog niet op mijn blog mag plaatsen. Die beelden blijven eerst gereserveerd voor de fotoclub.

Een ander probeersel was dit uitgezakte spinnenweb. Komt het doorzakken nu door het gewicht van de dauwdruppels, of was het al uitgezakt (bijv. van de ouderdom)? Niemand zal het zeggen, maar deze was verdomd moeilijk te fotograferen. Onderstaande foto is de beste uit een reeks van 3 met telkens een ander scherptepunt. Wel wat rommelig en teveel witte vlekken in de achtergrond. Het hoeven niet altijd pareltjes van foto's te zijn die je hier te zien krijgt...

RWZI Neerijse

In plaats van te gaan hooien, hebben we een rondleiding gekregen in de RWZI (rioolwaterzuiveringsinstallatie) van Neerijse, eigendom van Aquafin. De rondleiding werd gegeven door Désiré, die als gepensioneerd vrijwilliger rondleidingen geeft voor Aquafin, en die bij de Doode Bemders vooral gekend is als natuurgids in de Doode Bemde.

Heel het proces werd uitgelegd en we kregen ook alle installaties te zien. Van de collector tot aan de slibtanks. Ik kan het niet meer allemaal herhalen, en waarschijnlijk ook niet in de juiste volgorde, maar het was een zeer interessante rondleiding, en eens iets anders dan op het veld te staan. De boodschap van deze rondleiding is niet dat we nu weten hoe een RWZI werkt, maar wel dat we in de toekomst veel zuiniger met ons water zullen moeten omgaan, om zo minder afvalwater te "maken", en om zo de kosten voor de afvalwaterzuivering (die we toch zelf zullen moeten betalen, via een of andere afvalwater- of rioolbelasting) te drukken.

Op het einde kwam Dario (de held van Aquafin - zie onderste foto) met ons mee naar de Smidse.

Nachtvlinders

Vorige avond is René Meeuwis een nachtvlinderval komen opzetten achteraan in de tuin. Het betreft hier een zogenaamd Skinnerval, ook wel Jacobsval genoemd, naar de ontwerper van de nachtvlinderval Maarten Jacobs. Deze val bestaat uit een kwikdamplamp met daaronder een trechter gevormd door twee schuine plexiglazenplaten. Onder de doorzichtige platen staan eierkartons zodat de vlinders er tot rust kunnen komen.

Vanmorgen vroeg (al vóór 6 u) begon René met de inventarisatie van de nachtvlinders die in zijn bak waren terechtgekomen. En wie zo vroeg uit zijn/haar bed geraakte, was getuige van het spektakel. Er werden zowaar 55 soorten macro's geteld en 10 soorten micro's, op een totaal van 118 exemplaren (resp. 104 en 14 ex.). De meest opvallende waren de ligusterpijlstaart, de twee populierenpijlstaarten, een hageheld, enkele rietvinken, de peper-en-zoutvlinder... Omdat ik anders vooral de rupsen van nachtvlinders zie, was dit een zeer interessante ochtend.

Van een aantal nachtvlinders heb ik ook foto's gemaakt, allemaal met de handige (nieuwe) Canon A650. Belichting was niet zo makkelijk met de kwikdamplamp in de buurt, maar flitsen (vooral van niet te dichtbij) maakte veel goed.

De nummers in de onderstaande foto verwijzen naar volgende soorten:
1. Hageheld (Lasiocampa quercus)
2. Dromedaris (Notodonta dromedarius)
3. Brandvlerkvlinder (Pheosia tremula)
4. Brandnetelmot (Eurrhypara hortulata)
5. Berkeneenstaart (Drepana falcataria)
6. Haarbos (Ochropleura plecta)
7. Populierenpijlstaart (Laothoe populi)
8. Rozenblaadje (Miltochrista miniata)

Bever

Dat er in de Doode Bemde en in de Dijlevallei bevers zaten, weet ik al enkele jaren. In 2004 heb ik langs de IJse, net voor de samenvloeiing met de Dijle, knaagsporen van de bever gezien. Het beest zelf is niet zo makkelijk te spotten.

Eén van de educatieve uitstappen tijdens het Zomerkamp 2008 in de Doode Bemde, ging deze avond naar het Grootbroek in Sint-Agatha-Rode. Vanuit een splinternieuwe uitkijktoren hadden we een mooi zicht op de grote vijver van het Grootbroek. We zagen ook nog een ijsvogeltje (ik hoorde veel wauw! wauw! maar het vogeltje zat veel te ver voor mijn 180mm macro en ik heb hem al mooi (en dichtbij) gefotografeerd in de Demerbroeken overlaatst).
Het is te doen aan de andere kant van de toren. In de kleinere vijver zijn onder een boom kringen in het water te zien. Dat zou vanalles kunnen betekenen, zoals een foeragerend waterhoentje, maar ook een bever. En ja hoor, hij laat even zijn koppie zien om daarna weer weg te duiken. Helemaal achteraan de vijver (en veel te ver weg voor mijn 180mm, maar ik heb niks groters bij, dus moet ik het hiermee maar doen...) is nog meer activiteit te bespeuren. Voorlopig nog geen bevers zelf te zien, maar onder de overhangende takken bewegen wat schaduwen.

En dan plots zwemt een bever naar de overkant. Klik-klik-klik. Zou de bever zichtbaar zijn op foto? Er is nog wat meer activiteit, ik maak nog een paar foto's, maar ik verwacht er echt niet veel van. Gewoon om het beest op foto te hebben. En inderdaad, het blijken zoekplaatjes te zijn, sommige al iets duidelijker (lees: iets minder onscherp en minder wazig) in beeld. Onderstaande foto is de beste uit de reeks. De foto toont het volledige beeld, met rechtsonder een 100% crop, waarin de bever (duidelijk) te herkennen is.

Tegenlicht

Opnieuw een zeer productieve ochtendsessie natuurfotografie in de Doode Bemde. En dan zat ik nog niet eens in het reservaat. Vandaag vanaf de Beekstraat door de dreef naar het kapelletje bij het Kasteel van Neerijse gewandeld (die dreef heet "Prins de Bethunelaan" volgens Google Maps).
De zon kwam er mooi door en stond bijna recht voor me in de dreef. Naast een paar "natte" beelden (dauwdruppels) en wat slakjes heb ik me ook beziggehouden met tegenlicht-opnamen van een blad van de kerselaars in de dreef.

Spijtig genoeg is niet het hele blad overal (even) scherp. Hoewel het vanmorgen redelijk windstil was, stond er toch een zuchtje wind. Om de sluitertijd te beperken (1/40), moest ik het diafragma redelijk ver openzetten (f/5,6), met een beetje te weinig dieptescherpte als gevolg. En zo'n blad is ook niet perfect vlak... Dat heb je natuurlijk als je zulke beelden in de vrije natuur wil maken. Onder studio-omstandigheden kun je zo'n blad perfect vlak krijgen, is er geen zuchtje wind en kun je de lichtintensiteit beter regelen, maar geef mij maar de vroege ochtend (kwart na zeven), midden in de natuur, met de ochtendzon op mijn gezicht...

Konijntje

Wie hier een foto van een schattig en pluizig zacht beestje hadden verwacht, moet ik teleurstellen... Geen konijnen, wel beren, of toch een onderdeel daarvan, nl. de berenklauw. Een schermbloemige die nogal eens gevaarlijk uit de hoek kan komen (binnenkort meer daarover).

Ach ja, je kan toch een konijntje zien, als je goed kijkt naar het bloempje linksboven, dan kun je daarin met wat fantasie wel een konijntjeskop in herkennen: twee oortjes, twee oogjes, een neusje en de knabbeltandjes. Er steekt alleen een "draadje" teveel uit zijn koppie.

Phegeavlinder

Toen ik begin juli langs de HSL-werfweg (nu een geasfalteerd en deels autovrij fietspad) naar Merksem reed, zag ik dat er daar in de berm heel wat bloemen in bloei stonden. En ondanks het slechte vlinderjaar zag ik (in een flits, tijdens het voorbijrijden) toch heel wat vlinders op de akkerdistel zitten, allemaal dezelfde soort. Bij het terug naar het huis rijden, heb ik eens wat beter gekeken en zag ik dat het phegeavlinder (Amata phegea) was. Deze soort wordt ook wel het melkdrupje genoemd. Weeral een soort om toe te voegen aan mijn lijst op waarnemingen.be. Spijtig genoeg had ik toen geen fotocamera bij.

En vandaag is het me gelukt er eens te passeren met fotogerief. Na de clubuitstap naar de Demerbroeken, ben ik er nog even naartoe gegaan en heb nog wat mooie foto's kunnen maken. Vooral de 2 parende vlinders bleven mooi stil zitten.

Primeur

Vandaag ben ik eindelijk nog eens met de fotoclub mee op uitstap geweest. En het was de moeite waard. Het dagje natuurfotografie heeft deugd gedaan. Veel mooie dingen kunnen fotograferen, zoals een paar dauwfoto's voor de clubreeks, wat libellen, sprinkhanen, vliegen, spinnen, ...

Maar de primeur van de dag was toch de ijsvogel. Het was trouwens ook de eerste keer dat ik dit mooie vogeltje in levende lijve zag. Dat klinkt misschien raar voor een natuurfotograaf, maar ik fotografeer hoofdzakelijk macro en landschappen en slechts zelden vogels.

De bovenste foto is mijn allerleerste ijsvogelfoto, uit noodzaak gemaakt met macrolens. Mijn Sigma 180 macro is het grootste wat ik in mijn fotorugzak heb zitten. Maar met een D200 kan je mogelijk nog wat croppen. De foto toont een juveniele ijsvogel, die een kwartiertje daarvoor nog gevoederd werd door mama ijsvogel, maar toen zaten we nog niet in de hut...
De onderste foto is een crop van een van de volgende foto's, toen het vogeltje zich gedraaid had, én met een (natuurlijk) lichtje in het oog.

Hooifeest

Ondanks het slechte weer van de afgelopen week, werd er vandaag weer gehooid op de Oude Landen. En het weer viel vandaag behoorlijk goed mee. Deze morgen rond zeven uur viel het water nog met bakken uit de lucht, maar afgezien van een paar druppels heeft het de rest van de dag niet meer geregend in Ekeren (in Schoten heeft het rond half een nog een "drasjke" gedaan).

Er waren ongeveer 20 personen om te helpen, wat toch een behoorlijk aantal is. Er zijn 1 groot en 2 kleine veldjes helemaal "opgeruimd". Omdat het maaisel veel te nat was, werd het op de betonplaat gewoon afgeladen, en zal het verder composteren. Als maaisel de afgelopen week goed had kunnen drogen, zouden er blokken van geperst zijn. Maar de zomers zijn niet meer wat ze geweest zijn (vorig jaar ook al niet).

Het meeste werk werd met de nieuwe New Holland-tractor gedaan, maar ook de oude Fiat werd nog eens van stal gehaald. Naar 't schijnt is die al 34 jaar oud...

Terwijl we op de tractor stonden wachten, zagen we nog een mooi gecamoufleerde krabspin op een plant met gele bloemen zitten (iemand een idee van de plant?). Het beestje liet zich redelijk goed fotograferen, en daarmee kon ik ineens de macro-mogelijkheden van mijn nieuwe digitale camera uittesten. De foto is nog wel gecropt. Maar bij het bekijken thuis op de pc, viel me op dat het niet de twee eerste potenparen zijn die gespreid zijn (zoals een krab haar scharen spreidt), maar wel het tweede en derde potenpaar. Het eerste potenpaar is zelfs heel wat kleiner dan de andere poten. Spinnen zijn toch fascinerende beestjes...

First light

Daarstraks mijn nieuwe camera gaan halen bij Grobet in Antwerpen. Inclusief een nieuw geheugenkaartje van 4 GB heb ik er 324 euro voor betaald (€ 24 voor het SD-kaartje en € 300 voor de camera, wat een goeie prijs is).

En zoals ze dat noemen bij de eerste ingebruikname van een nieuwe telescoop, is de onderstaande foto de "first light" van mijn nieuwe Canon. (en ja, ik weet het, ik moet dringend naar de kapper...)

PS - de vlekjes op de foto zijn stofjes op de spiegel...

Canon PowerShot A650 IS

Mijn digitale camera (Canon PowerShot A80) begint wat te verslijten. Niet alleen aan de buitenkant (de verf gaat er wat af aan de hoeken), maar ook binnenin. Vlekken in beeld (stof op de sensor), onscherpte bij tele, veel ruis zelfs bij lage ISO's, bij meerdere opnamen na mekaar komt er ook "ruis" in beeld, ...). Ik heb er dan ook al meer dan 20.000 foto's mee gemaakt, overal mee naartoe gesleurd, ja, die camera is zijn geld al meer dan waard geweest. Maar nu aan vervanging toe...

Wat ik net zo leuk vond aan de A80 (en wat ook de reden was dat ik speciaal die camera gekocht had), is zijn draaibaar schermpje. Als je dat vergelijkt met de huidige schermpjes is dat van de A80 maar een klein ding. Bij mijn nieuwe camera wil ik ook wel zo'n draaibaar scherm. En van Canon ben ik zeer tevreden, dus blijf ik bij Canon. Wat dan overblijft is de PowerShot A6x0 reeks. Waarvan ze momenteel alleen nog maar de A650 IS verkopen. Deze heeft 12 megapixels en beeldstabilisatie. En qua prijs valt die ook nog prima mee: rond de 300 euro. Als je dat vergelijkt met de prijzen vier jaar geleden...

Mijn A80 werkt nog met CompactFlash, maar de A650 IS werkt met SD (zoals veel andere compactcamera's). Dus moet ik nog geheugen bijkopen...

Straks eens een paar winkels aflopen...

Kruidtuin van Leuven

Vandaag bij een vriendin in Leuven op bezoek geweest. We zijn naar de Kruidtuin gegaan en na wat gebabbel op een bank heb ik de camera bovengehaald om wat foto's van haar en van de Kruidtuin te maken. Bij de ingang stond een mooie natuur-sculptuur, zie foto hieronder. Spijtig dat de fontein een beetje in de weg staat, maar je kunt wel lezen wat er staat "geschreven"...

Japanse duizendknoop

Vandaag eindelijk nog eens in Het Wijtschot geraakt. 't Was al veel te lang geleden. Ik had een snoeischaar meegebracht om waar mogelijk nog wat Japanse duizendknoop te gaan neerleggen.

Bij het JDK-bos aan de helling was toch al enig resultaat merkbaar. Waar ik in het voorjaar twee of drie keer de opkomende scheuten en takken had uitgetrokken, stonden nog slechts een paar kleine plantjes. In het deel erachter, waar ik niet ben gaan uittrekken, tja, daar stond de JDK weer net zo hoog als voordien.

Ik heb eerst nog geprobeerd om aan de derde JDK-"haard" te geraken, maar die ligt zo diep verscholen in het Reebos, met iets teveel brandnetels onderweg, dat ik ben teruggedraaid en dan maar op de scheidingsberm tussen het Reebos en AVR ben gaan snoeien. Daar heb ik een hele ruimte vrijgemaakt, zodat het zeer jonge eikenboompje aldaar terug wat licht krijgt om te groeien. Volgende weken ga ik daarboven nog verder snoeien, om helemaal tot aan de brem te geraken. Die is volgens mij helemaal in de verdrukking geraakt.

Wordt vervolgd.

Stof op de sensor

Afgelopen verlengd weekend met KrisKras naar de Champagne-streek geweest. Natuurlijk om champagne te proeven, maar ook om te genieten van 4 dagen ertussenuit. Omdat Els mijn geheugenkaartje van 128 MB nog had, en ik 256 MB toch net iets te weinig vond, heb ik mijn 2GB Extreme III uit mijn Nikon gehaald en in mijn Canon A80 gestoken. Dan kon ik plots 978 foto's maken op Superfine-stand. En daarvan heb ik geprofiteerd in de Champagne, met ongeveer 600 foto's op 4 dagen tijd. Niet slecht, hé.

Maar... vanaf de zaterdag is er een probleem zichtbaar geworden op mijn foto's. Op alle foto's met een egale lucht zie je daar twee zwarte vlekken verschijnen... vermoedelijk stof op de sensor, want de grootte (en de zichtbaarheid) varieert met het diafragma. Na meer dan 20000 foto's is het gebeurd. En met een reflex-camera kunt je de lens verwijderen en de sensor kuisen, maar met een digitale compactcamera lukt dit niet...

Misschien wordt het tijd om eens uit te kijken naar een vervanger...

Japanse duizendknoop

Vorig jaar in september had ik reeds de oorlog verklaard aan de Japanse duizendknoop. Toen heb ik een paar dagen na mekaar alle rechtopstaande stengels gekortwiekt en op een hoop gegooid.

In de winter zijn de nog rechtopstaande takken allemaal verdord en ontstond er een kaal bos. Twee weken geleden begon de Japanse duizendknoop terug te schieten, maar de scheuten waren nog wat te klein om al te gaan uittrekken. Toen ik deze voormiddag langs het grote duizendknoopbos (op de grens van Reebos en zandwinningsput) wandelde, zag ik dat de jonge scheutjes toch al behoorlijke scheuten geworden waren. En dus ben ik deze namiddag terug naar Het Wijtschot gegaan om wat Japanse duizendknoop te gaan wieden. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk uit te trekken. Sommige scheuten braken een paar centimeter boven de grond af, andere scheuten kon ik met wortel en al uittrekken. Niet dat de hele wortel meekwam, maar soms toch wel dikke stukken.

Ook het plekje op de binnenhelling van de zandwinningsput, een beetje voorbij het uitkijkpunt op de put, heb ik grondig "schoongemaakt". Dit was niet makkelijk want ik moest daarvoor op een steile helling staan, met hier en daar een brandnetel. Maar ik heb er daar toch veel kunnen uittrekken.

Niet dat ik nu gewoon op mijn laueren mag gaan rusten, maar iedere scheut die uitgetrokken is, kan al niet meer zorgen dat de wortel uitbreidt. En iedere scheut minder, zorgt voor meer licht voor de andere planten (als die er nog zouden staan). Ik weet dat het een werkje van lange adem is, maar ik wil wel iets doen aan de Japanse duizendknoop, want anders staat heel het gebied er vol mee...

Natuur in Zicht: Landschappen

Het is niet de eerste keer dat ik iets schrijf over de cursus Natuur-in-Zicht. In 2005 volgde ik zelf de cursus en toen zijn we voor de les "Alles hangt samen" naar Het Wijtschot geweest.

Vandaag was het opnieuw een excursie in Het Wijtschot, met het thema "Landschappen". Nu is Het Wijtschot niet zo groot om veel over landschappen te vertellen, maar we zijn begonnen in de Ecotuin, langs de zomereikendreef terug naar de Wijtschotbaan en vandaar Het Wijtschot in.

Ik had er weinig aan voorbereid (veel te druk de laatste dagen) en had in de cursus Natuurgids het hoofdstuk Landschappen al eens doorgelezen, en daarna ook hetzelfde hoofdstuk in de cursusboek van Natuur-in-Zicht. Ik had me ook verwacht aan ongeveer 20 mensen, maar blijkbaar waren er maar 15 ingeschreven, waarvan er tot hier toe maar 12 naar de les zijn geweest en dan waren er nog vier verontschuldigd... Dus we waren maar met een klein groepje, wat voor mij als gids wel leuker is dan voor 20 mensen te moeten spreken.

De wandeling moest ook drie uur duren en ze heeft ook drie uur geduurd. Ik heb het natuurlijk niet alleen over landschappen gehad, we hebben ook gesproken over dingen die we onderweg tegenkwamen, bijvoorbeeld de gagel in de Ecotuin, de wilde peen in het Reebos, het wilgenroosje (niet de plant, wel de gal op wilg) in Het Wijtschot. Aan de ingang van Het Wijtschot heb ik de deelnemers nog een opdracht gegeven om de verschillende landschappen rondom eens te bekijken volgens een aantal kenmerken (rechtlijnig, bewerkt, mooi, lelijk, aangenaam, ...). Iedereen weet wel waarom een akker minder natuurlijk beleefd wordt dan een bos, maar waarom is dat? Ze vonden het wel tof om daar even stil bij te staan.

In Het Wijtschot kwam ik nog drie collega's van de fotoclub tegen: Dado en Margrietje en wat later ook Walter. Deze laatste wist te vertellen dat er bruine winterjuffer en vuurjuffer bij de plas rondvlogen en dat er schrijvertjes in het water zaten.

Na een volle drie uur stonden we terug op het asfalt van de Wijtschotbaan en konden we naar de auto's terugkeren. Al bij al viel de wandeling dus nog goed mee, niet de grote verwachte massa volk, en ik wist nog genoeg te vertellen over landschappen en over het gebied. Ik hoop dat de deelnemers er ook wat aan gehad hebben...

Zomerkamp 2008

Vandaag de affiche te zien gekregen voor het Zomerkamp 2008 in de Doode Bemde. Ik was er al langer op aan 't wachten, kwestie van mijn verlof tijdig te kunnen aanvragen.

En er staan een paar van mijn foto's van het zomerkamp 2007 op de affiche en onderaan de affiche staat correct mijn naam vermeld.

Werkdag Het Rood

Ik was dit jaar toch al van plan om nog eens te gaan helpen op een werkdag in Het Rood, maar Ilse heeft na de Jubileumwandeling in 't Asbroek nog wat extra moeite gedaan om te overtuigen om dan gisteren naar Het Rood te komen.

En 't was weer plezant. Op sommige percelen moest je al echt gaan zoeken naar boompjes van de Amerikaanse vogelkers, op andere percelen werd het ons wat moeilijker gemaakt, want daar stonden ook krentenboompjes en die lijken nogal veel op de Amerikaanse vogelkers (zeker als ze jong zijn), maar ze zijn wat roder van blad en als je een blaadje kwetst dan komt er niet die typische vogelkers-geur vrij.

's Middags was er geen soep, maar er was wel een uitgebreide picknick: Frans brood met een assortiment kazen en een assortiment salades. En in de voormiddag hadden we al taartjes gekregen. We werden verwend, met dank aan Ilse.

Na de middag gingen we verder met boompjes trekken, en nadat Willy met de kettingzaag aan de slag ging in de wei, moesten we dikke takken en afgezaagde bomen uit de wei sleuren. Toen begon het ook lichtjes te miezeren, maar het begon pas serieuzer te regenen toen ik in de auto zat op weg naar huis.

Op 10 mei ben ik normaalgezien weer op de afspraak in Het Rood. Dan worden er geen boompjes uitgetrokken, maar wordt eerder afgezaagd hout uit het gebied verwijderd en moet er blijkbaar ook nog gezaagd worden (en vermits ik een tijdje geleden daarvoor cursus heb gevolgd...)

Mega-kraan in Brussel

Deze week en waarschijnlijk ook nog volgende week wordt de grote torenkraan aan de Financietoren in Brussel gedemonteerd. Daarvoor heeft men een mobiele kraan uit Duitsland (van de firma Grohmann) laten komen, omdat in België zulke kraan niet beschikbaar was (of zelfs helemaal niet bestaat).

Gisterenmiddag ben ik eens gaan kijken naar dit enorme gevaarte. Een deel van de Pachecolaan is afgesloten en op de rijbaan zijn betonblokken geplaatst om de kraan te kunnen afstempelen. De foto is wat donker uitgevallen, maar geeft wel een beeld van de grootte van de kraan (zeker als je weet hoe hoog de Financietoren (het gebouw links op de foto) is).

Ik heb ook nog andere foto's gemaakt, maar toen stond ik veel dichter bij de kraan, en werden het meer detailfoto's van het onderstel en de constructie en de ballast. Totaalbeelden zijn wel moeilijker als je te dicht bij de kraan staat. En vanaf de andere kant kon je de knik in de giek ook niet zien...

Natuurfotocursus

Gisteren was de eerste avond van een digitale natuurfotografiecursus, die werd georganiseerd door Natuurpunt Antwerpen Noord. Oorspronkelijk was het de bedoeling om in 2 avonden meer uitleg te geven over digitale fotobewerking, met het programma Faststone, maar door een communicatiefout (in Natuur.ruimte) werd de cursus aangekondigd als een cursus digitale natuurfotografie. En omdat er wellicht heel wat mensen om die laatste reden hebben ingeschreven, heeft Walter (die de cursus Faststone ging geven) in mij een bondgenoot gevonden om wat meer over natuurfotografie te vertellen.

Het is eigenlijk de eerste keer dat ik voor zo'n grote groep (het lokaal zat met 25 aanwezigen propvol) les heb gegeven, maar dan wel over een onderwerp waar ik al heel wat ervaring mee heb. Walter en ik hebben het werk evenredig verdeeld, en we pikten in op mekaar uiteenzetting. En het bleek dat de meesten inderdaad gekomen waren voor de natuurfotografie en niet voor de fotobewerking. Mijn techniek van macrofotografie met een compactcamera en de omgekeerde 50mm-lens kreeg heel wat aandacht uit de groep. Het prijskaartje (tegenover een "echte" macrolens) en het creatieve sprak heel wat mensen aan en ik kreeg dan ook heel wat gerichte vragen daarover uit de groep.

De reacties die we intussen gekregen hebben, waren positief. Volgende week volgt nog een les, waar we (volgens de eerste planning) meer aandacht zouden gaan besteden aan het programma Faststone. Maar gezien de grote belangstelling voor de natuurfotografie an sich, gaan we volgende week door op het elan van gisteren. Minder over camera's, maar wel meer over compositie, scherptediepte, ... en ook over het maken van reeksen.

Wordt vervolgd.

Bever in Schoten

Op woensdag 5 maart 2008 werd langs de Wijnegembaan in Schoten een dierlijk verkeersslachtoffer gevonden. Niet zomaar een slachtoffer, maar wel een bever! Het dier is 70 cm lang van kop tot staart. De bever lag op de rijbaan, maar werd reeds vorige nacht aan de kant van de straat gelegd.

Volgens Goedele Verbeylen van de Zoogdierwerkgroep van Natuurpunt is dit waarschijnlijk een subadult dier dat op zoek was naar een eigen territorium om zich te vestigen. Dat doen ze meestal via waterlopen, maar ook over land kunnen ze grote afstanden afleggen.
Ik wist reeds dat er in Wallonië en in de Doode Bemde (Dijlevallei) bevers leefden, maar een bever had ik Schoten nog niet gezien. Waarschijnlijk zullen er de komende jaren meer en meer bevers in Vlaanderen worden waargenomen.

PS - Toen ik de melding ("Is de bever terug in Schoten?") in mijn mailbox kreeg, dacht ik dat de melder een fout had gemaakt. De Bever zit volgens mij al jaren in Merksem en niet in Schoten. Maar ik vergiste me met de Nederlandse buitensportketen met één vestiging in België, waar ik al veel uitrusting en kleding gekocht heb (slaapzak, matje, rugzak, schoenen, sandalen, winterjas, truien, t-shirts, ritsbroeken, ...).

Foto: Hugo Koens

Cursus kettingzaag (2)

We begonnen met het belangrijkste... neen, niet de kettingzaag, wel de veiligheidskledij: veiligheidslaarzen (met stalen tip en versterkte wreef en schacht), veiligheidsbroek (laagjesbroek waardoor de zaag zou vastlopen) en een helm met gezichtsbescherming en met oorkappen.
Daarna begon het vullen van de benzinetank en de kettingolietank, de zaagketting aanspannen, en het starten (koud - warm - tussenin). En dan konden we beginnen.

Eerst schijfjes zagen, dik beginnen en dan steeds dunner proberen, wat wel behoorlijk vlotjes ging. Daarna van onder naar boven zagen, en dan een deel van bovenaf tot halverwege, omdraaien en dan verder van onderaf. Volgende stap: zagen onder een hoek van 45 graden. Bij de meesten was de eerste poging eerder 60 graden, 't is niet zo makkelijk om je zaag echt schuin te houden.

Na de koffiepauze mochten we vierkante blokjes uitzagen, dat zijn wat andere technieken dan het klassieke op en neer. En daarna mochten we de steektechniek uitproberen. Toch niet zo makkelijk, maar na een paar keer proberen, lukte de "brievenbus" wel. Willy heeft veel van die dingen uitgezaagd, hoewel hij toch al ervaring heeft met kettingzagen, was dit iets wat hij vroeger nooit gedaan had. En dan was het middag, tijd om een boterhammetje te gaan eten.

Na de middag werden alle oefeningen van de voormiddag herhaald in een rechtopstaande stam: schijfjes, blokjes, schuin zagen, steekmethode, ... Het ging al wat vlotter als deze morgen. We beginnen wat meer feeling met de machine te krijgen. En als apotheose op het zaagwerk, mochten we uit een dikke stam een (kabouter)stoeltje zagen. De lesgever deed het voor, en daarna mochten wij aan de slag. Zes mensen met elk hun handigheid levert zes verschillende types van stoelen op. 't Was niet altijd even makkelijk, maar het resultaat mag er zeker zijn.

Ik ben blij dat ik me heb ingeschreven op deze kettingzaagcursus. Nu weet ik er heel wat meer over en heb ik zelf een hele dag kunnen oefenen. 't Was mooi weer vandaag, en ik heb me goed geamuseerd...

Foto 2 door Hug Van Beek

Cursus kettingzaag (1)

Bij Natuurpunt Antwerpen Noord wordt een cursus "Veilig werken met de kettingzaag" georganiseerd. Vandaag was de eerste dag en we hebben vooral theorie gezien: de onderdelen van een kettingzaag, hoe ze werkt, hoe je ze moet onderhouden, hoe je de ketting moet slijpen, welke middelen je moet gebruiken om jezelf te beschermen, ... Best wel interessant allemaal. En de lesgever had heel wat didactisch materiaal bij. Mijn voorkennis ging niet verder dan dat er een motor in zit die een ketting aandrijft, waarmee je dan hout kan zagen. Om het simpel te houden. Maar na vandaag weet ik er al heel wat meer over. Als afsluiter zijn we naar de loods van Natuurpunt gereden om er onze zaag in de bankschroef te klemmen om de vijl te hanteren. Volgende week gaan we de praktische toer op. Nee, nog geen bomen vellen, wel stammetjes zagen en we gaan ook een "stoeltje" maken.

Deze cursus is eigenlijk module 1 van een heel lessentraject "Kettingzaag" dat Inverde organiseert. Iedere module bestaat uit 2 dagen les. Module 1 is dus de basis: theorie op dag 1 en eenvoudige praktijk op dag 2. Module 2 gaat over het vellen van rechtopstaande bomen, tot een bepaalde dikte. Eerst een halve dag theorie en daarna anderhalve dag praktijk. Module 3 behandelt het zagen van hout onder spanning. Daarover heb ik 3 jaar geleden toevallig van Rollin Verlinde al eens een uitleg gekregen over een speciale aanhangwagen die we zagen staan aan het bosmuseum in Hoeilaart. Hout onder spanning is zeer onvoorspelbaar als je erin gaat zagen alsof het "stammetjes" zijn. Handig voor brandweerlui en de civiele bescherming. Module 4 is dan het échte werk: het vellen van grote bomen (met stamdiameters tot 1 meter en meer...).

Maar wij, vrijwilligers van Natuurpunt, beperken ons tot module 1. Wordt vervolgd... (volgende week zaterdag).

Krokussenweekend

Dit weekend leek het wel zomer. Maar aan de bloemen te zien, zijn we nog niet zo ver. We zitten nog maar bij de krokussen. Dus ben ik door de knieën gegaan, zowel zaterdag als zondag. Maar ik was niet alleen, ook Steffie, Jeroen, Sam en Seraka gingen door de knieën om krokussen te fotograferen.

Zaterdag gebruikte ik "het grote geweld" (lees: D200 met 180 macro), met als resultaat de meer klassieke krokusfoto's. Zondag was het weer eens licht genoeg om "het kleine gerief" (lees: A80 met omgekeerde 50mm) boven te halen. De krokusfoto's zijn dan heel wat minder herkenbaar (en zo maak ik ze wel graag).

Zanglijster

Vanmorgen zat de zanglijster weer vrolijke deuntjes te fluiten. Deze vogel wordt niet voor niets zanglijster genoemd, hij heeft een hele playlist aan deuntjes, waaruit hij random een deuntje kiest, maar het is wel steeds dat je de indruk hebt "dat zijn plaat blijft steken". Ieder deuntje fluit hij steeds 3 of 4 keer na mekaar, om daarna 3 of 4 keer een ander deuntje uit zijn repertorium te kiezen.

De zanglijster kondigt meestal het einde van de winter aan, dus wordt het nu eindelijk lente?

H. Veronica

Vanmorgen gelezen op de scheurkalender:

H. Veronica, patrones van de fotografen

Ik ken van in mijn tijd aan de hogeschool reeds enkele patroonheiligen. Iedere richting had daar zijn patroon: elektromechanica had Sint-Elooi als patroon van de metaalbewerkers, chemie/biochemie had Sinte-Barbara als patrones van de gevaarlijke beroepen en elektronica had Sint-Gabriël als patroon van de telecommunicatie. Een feest dat ieder jaar stevig werd gevierd en waar ik als oud-student ook nog ieder jaar naartoe ga.

Maar wie de patroon van de fotografen was, daar had ik nooit bij stilgestaan. En dat is dus Veronica. Haar naam is een samenvoeging van vera en icon, wat waar beeld betekent. Zo zie je ineens waar haar patronaat van de fotografen vandaan komt.

Voeren en beloeren

Gisteren en vandaag was het -naar jaarlijkse gewoonte tijdens het eerste weekend van februari- opnieuw de actie "Voeren en beloeren" van Natuurpunt. Daarin wordt iedereen -jong en oud, ervaren spotters en leken- opgeroepen om gedurende korte tijd de vogels op de voederplank te observeren en hun waarnemingen te noteren. Vorige jaren heb ik wel geteld, maar de resultaten nooit doorgestuurd. Dit jaar heb ik dat wel gedaan, en hier zijn mijn resultaten:

• 1 roodborst
• 2 merels
• 2 tortelduiven
• 8 vinken
• 1 pimpelmees
• 1 koolmees
• 2 staartmezen
• 2 houtduiven

Kuifeend: kuifeenden

Ik ben deze namiddag eens naar de haven van Antwerpen gereden. Nee, niet om te werken, wel om foto's te gaan maken. In de laatste natuur.link (de e-nieuwsbrief voor de vrijwilligers van Natuurpunt Antwerpen Noord) stond een bericht dat men in januari was begonnen aan de bouw van een vogelkijkhut op het Groot Buitenschoor. Omdat dit artikeltje binnenkort ook in de Natuur.ruimte (het ledentijdschrift van Natuurpunt Antwerpen Noord) verschijnt, wou ik daar wel eens een foto van gaan maken. Probleem: geen vogelkijkhut te vinden, en ook nog geen begin daarvan. Ik moet toch eens vragen waar ze die hut dan juist gaan zetten...

Daarna ben ik via de Noordlandbrug, langs de A12 en de Noorderlaan naar de Kuifeend gereden. Vorig jaar zijn hier grote natuurinrichtingswerken gebeurd en is er ook hier een vogelkijkhut geplaatst. Hoog tijd dus om eens een kijkje te gaan nemen. Er zaten niet zo heel veel vogels op de plas, een paar aalscholvers, één fuut maar vooral veel... kuifeenden. Dan weet je meteen waar het gebied zijn naam vandaan heeft. De hut zelf is prachtig aangelegd, veel kijkopeningen, een mooi knuppelpad ernaartoe en afscherming tijdens de laatste meters, zodat je de vogels dicht bij de hut niet direct wegjaagt. Ik heb wel wat foto's gemaakt van die kuifeend, maar alleen de overzichtjes met meerdere vogels heb ik bijgehouden, de rest is allemaal onscherp. Die Sigma 70-300 is niet meer de scherpste lens in mijn arsenaal. En ik heb nog maar eens vastgesteld dat vogelfotografie toch niet mijn ding is. Geef mij maar wat insecten, of een bloem, of nog liever: landschap en wolken...

Nieuw! Nieuw!

Nikon heeft gisteren twee nieuwe objectieven aangekondigd, waarvan één dat wel in de "range" past waarin ik een nieuw objectief zoek (zie het bericht Allround-lens eerder deze maand). Het is de Nikon AF-S DX 16-85mm f/3,5-5,6G EF VR.

Geen lichtsterk objectief, maar wel snel (AF-S) en met beeldstabilisatie (VR). Wel wat meer breedhoek dan ik in eerste instantie zocht (het gehele bereik van mijn prachtige 18-35mm zit in deze lens vervat). Nadeel is misschien het uitgaand beeldformaat (DX), zodat de lens enkel bruikbaar is op DSLR-camera's met DX-formaat sensoren (zoals de D200 en D300). In de (verre) toekomst, als Nikon al zijn nieuwe camera's gaat uitrusten met FX-formaat sensoren, zit je daar dan met je DX-lenzen. Maar voorlopig acht ik dat nog niet zo'n groot probleem.

Een richtprijs is er nog niet gekend. De lens wordt vanaf begin maart 2008 in de winkels verwacht. Ik ben eens benieuwd voor de prijs en voor de eerste testresultaten. Wordt vervolgd...

Aanvulling: ik heb intussen nog wat meer info over de lens gevonden. Een richtprijs van 730 euro is toch behoorlijk veel voor een f/3,5-5,6 lens. Ook al zit er VR op. Dan beter de 24-85/2,8-4 in beschouwing nemen. Maar die heeft geen VR, en geen AF-S.

Fototentoonstelling

Voila, de fototentoonstelling zit er weeral op. We hebben heel veel positieve reacties gekregen, zowel op de foto's en op de presentatie van de foto's (we hadden dit jaar nieuwe kaders en nieuwe passepartouts), alsook op de digirama's. En er is veel volk komen kijken: vrienden, familie, enkele ex-collega's van Siemens, ... en nog vele anderen. Alles samen meer dan 500 bezoekers!

Voor wie er jammergenoeg niet kon bij zijn, krijgt bij deze nog de kans om mijn foto's van de tentoonstelling te bekijken. De onderste 2 foto's waren de reservefoto's en dus niet te zien op de tentoonstelling. Deze zijn exclusief voor jullie, de bezoekers van mijn blog.

Voor sfeerbeelden van de tentoonstelling zelf, neem je best een kijkje op de website van de fotoclub
→ http://www.fffs.be.

KrisKras-brochure (2)

In de vorige KrisKras-brochure hadden ze een foto van mijn reisje naar Friesland, vorig jaar in mei, gebruikt bij de reis die ze in 2008 herhalen (zie mijn vorig bericht). Eind juli hadden ze mijn foto's van Friesland gevraagd op een CD, die ik hen opgestuurd heb, met de uitdrukkelijke vermelding erbij om mijn naam te vermelden als ze een foto gebruiken. In de brochure van september hebben ze dat mooi gedaan, in de marge van de foto.

Deze week viel de nieuwste KrisKras-brochure in de bus, met opnieuw de Friesland-reis in de brochure, met een andere foto erbij, maar opnieuw een foto van mij. Maar... zonder mijn naam! Amateurs! Prutsers!

Eerder stuurde ik al beelden door van vorige reizen naar Texel en Schotland, die ze nooit gebruikt hebben. In plaats daarvan gebruikten ze algemene beelden van de streek, toeristische foto's, ...

Dat is dus de laatste keer dat ze van mij beelden hebben gekregen. Als ze zich toch niet aan de afspraken kunnen houden...

Aftellen...

Nog 3 nachten slapen en dan is het weer zover: de jaarlijkse fototentoonstelling van de Fauna Flora Fotoclub Schoten. Zaterdag 26 en zondag 27 januari 2008 ben je van 13 tot 19 uur welkom in het Kasteel van Schoten.

Werkdag in 't Asbroek

't Asbroek is een natuurgebied van Natuurpunt in Schoten. Dit jaar vieren we de 10de verjaardag als natuurreservaat en daarom was er vandaag ook iemand van de lokale pers in het 't Asbroek aanwezig. Die persoon heeft wat foto's gemaakt van werkende vrijwilligers om later in Info Schoten bij een artikel over 10 jaar 't Asbroek te plaatsen. Zelf heb ik geen foto's genomen (de camera lag wel in de auto), want het was te slecht weer (miezer en gewone, malse regen) en ik wou liever werken dan de hele voormiddag met die camera sleuren. Dus van mij geen foto's deze keer, wel natuur...

Uitzonderlijk vervoer

Toen ik de vorige keren met Edmond, mijn senior, op de baan was om de reiswegen te leren kennen, hebben we nooit erg veel konvooien gezien. Vandaag was dat wel anders, het begon al in Rijkevorsel op de N14 bij de brug over de vaart; daar reden twee lege konvooien van Van der Vlist.

Langs de N10 tussen Heist-op-den-Berg en Koningshooikt, zag ik op de middenberm een konvooi staan en heb me direct aan de kant gezet. Op de parkeerstrook naast de baan stond een begeleidingsvoertuig en op de middenberm stonden twee (!) konvooien van Aertssen, geladen met telkens een machine van Caterpillar. Ik heb ze langs alle kanten gefotografeerd (zie foto onderaan) en toen kwamen de chauffeurs buiten uit de winkel van het tankstation en vertrokken ze. Toen ik mijn nota's ging bijwerken in de auto, kwamen er vanuit de richting Aarschot opnieuw twee konvooien van Aertssen op de middenberm parkeren, waarna de chauffeurs ook iets gingen eten in het tankstation. Ook deze waren geladen met een Caterpillar-machine.

Later zag ik deze twee terug aan de hoek van de Berlaarbaan en de Lombaardstraat in Sint-Katelijne-Waver, waar ze vlotjes door de bocht gingen (weliswaar met gebruik van de volledige wegbreedte). Dit was geen toeval, want ik wist dat ze langs hier zouden passeren.

Net toen ik de Waaslandhaven wou binnenrijden (langs het rondpunt in Verrebroek), zag ik vanaf de N49/E34 opnieuw twee konvooien van Aertssen komen. Ik dacht eerst dat het om dezelfde konvooien als daarvoor ging, maar dan zouden ze wel traag gereden hebben, want ik had een grotere omweg gemaakt via Lier en Temse. Nee, het waren nog eens twee andere, maar wel minder indrukwekkend (qua aantal aslijnen) dan die vier eerste. Net toen ik terug de baan op wou rijden, kwam er nog een geladen konvooi van Van der Vlist langs: een trekker met 5 assen (die van deze morgen in Rijkevorsel waren ook 5-assers), met een dieplader met 4 pendelassen achteraan. Van deze laatste drie konvooien heb ik geen foto's, maar toen ik in Antwerpen naar de Londenbrug reed, zag ik op de Westdijk van het Kattendijkdok nóg een konvooi van Aertssen staan, en daar ben ik nog wel een paar foto's van gaan maken.

De reiswegverkenningen zelf waren al interessant, ik heb weer veel bijgeleerd, en daarbovenop dan nog zoveel transporten zien en zien rijden, mijn dag kon niet meer stuk...

Allround-lens

Hmm-hmmm, die Nikon 24-120 krijgt toch niet zo'n goede commentaren. Een veel gelezen klacht is de softfocus van de lens. Intussen staan er nog meer lenzen op het lijstje om goed te gaan bekijken en uitpluizen:

• Nikon AF-S 24-120/3,5-5,6 G VR IF ED


• Nikon AF-D 24-85/2,8-4 IF


• Nikon AF-S 24-85/3,5-4,5 G IF ED


• Sigma AF 24-70/2,8 EX DG DF


• Sigma AF 28-70/2,8 EX IF DG


• Tamron SP AF 28-75/2,8 XR Di LD IF

De Tamron (een tip van Brecht op het forum) krijgt lovende commentaren voor de scherpte. De Sigma presteren ook redelijk, waarbij mijn voorkeur eerder uitgaat naar de 24-70, hoewel die geen IF (interne focus) heeft. Nikon heeft van de 24-85 twee varianten, waarbij de AF-S versie blijkbaar niet meer wordt geproduceerd (info van de website van Nikon zelf).

Qua prijs liggen de lenzen in mekaars buurt. De Nikons zijn met prijzen tussen € 600 en € 700 iets duurder, de Sigma's en de Tamron zijn al te vinden voor prijzen tussen € 300 en € 450. Maar het blijft allemaal betaalbaar.

Wie ervaring heeft met een van bovenstaande lenzen, mag in de reacties altijd zijn zegje doen...

Nationaal Park Hoge Kempen

Vorig jaar begin maart was ik al eens in het Nationaal Park geweest, toen ik op weekend was met KrisKras in Zutendaal. Toen zijn we in een ander deel van het Nationaal Park gaan wandelen, dichter bij Lanaken. Het Nationaal Park heeft 5 zogenaamde toegangspoorten, vanwaar een aantal lusvormige wandelingen vertrekken.

Vandaag zijn we met de fotoclub naar Maasmechelen gereden, naar de toegangspoort met de naam: "Mechelse Heide". Jeanine had een wandeling uitgekozen met 1 lange klim in het begin en daarna afdalen en voor de rest een vlakke wandeling. Maar halverwege de wandeling hebben we een andere route gekozen, zodat we niet door het bos terug moesten en zodat we mooier uitzicht kregen. En het uitzicht was zeker de moeite. Het hoogste punt van de wandeling lag op 104 meter, en vandaaruit hadden we zicht op verschillende mijnterrils, mijnlifttorens, koeltorens in de verte (in Nederland), ... we konden zelfs Duitsland zien liggen...

En we hadden het echt wel getroffen met het weer. 's Morgens miezerde het een beetje, maar mijn ervaring met de fotoclub leert dat je daar geen rekening meer dient te houden. En inderdaad... hoe meer we naar het oosten reden, hoe minder wolken we zagen en hoe zonniger het werd. Het zonnetje heeft de hele dag geschenen, en dat deed deugd. Er was ook wel wind, maar het macro-werk beperkte zich toch tot mossen en korstmossen, zodat we van de wind weinig last hadden.

Toen we terug naar Schoten reden, zagen we steeds meer wolken, tot zelfs de zon verdween, en het gewoon grijs weer werd. Hier had de zon zelfs niet geschenen vandaag.

P.S. De Canonisten hadden het laten afweten (omwille van het slechte weer?), want er waren alleen maar Nikonisten mee op uitstap.

Nikon AF-S 24-120mm VR

Voor een amateur heb ik intussen toch al wat lenzen bij mekaar gekocht. Ik ben begonnen met een Nikon 35-70mm, die ik samen met de F601 van mijn nonkel als kerstcadeau heb gekregen. Kort daarna heb ik een Sigma 70-300mm bijgekocht, dan kon ik ook tele- en macro-fotografie gaan doen. Die Sigma-lens heb ik heel veel gebruikt, en was eigenlijk mijn standaardlens geworden. Dat kleine Nikon-lensje gebruikte ik niet zo veel meer.

De volgende lens die ik kocht was een Nikon 18-35mm, een groothoekzoom. Deze was in eerste instantie bedoeld om regenbogen in 1 keer op de foto te zetten, maar ik heb er niet zoveel regenbogen mee gefotografeerd, wel zeer veel wolkenfoto's, landschappen en wat meer het creatievere werk. De Sigma bleef de lens die het meeste op de camera zat (toen nog steeds de Nikon F601).

Daarna kocht ik een digitale body, Nikon D200, en was ik plots niet meer zo tevreden van de Sigma. Scherpte was niet meer optimaal, en 70mm op digitaal is ook al ineens 105mm, toch al niet meer in het standaardbereik. De groothoekzoom mocht de taak van standaardlens overnemen. In vele kits die ze in de winkel verkopen, zit bij de digitale body's een lens 18-55mm of 18-70mm bij. Dan is mijn 18-35mm wel aan de "korte" kant, maar de lens volbrengt haar taak wel. Nu kan ik er wel geen regenbogen meer volledig mee fotograferen, want 18mm is nu weer 27mm geworden.

De laatste grote aankoop was een échte macrolens, een Sigma 180mm, die ik tweedehands kon overkopen van Liliane, die ik ken van de fotoclub en die stopt met fotograferen. Een prachtlens, die ik al veel gebruikt heb, niet alleen voor macrowerk maar ook voor portretfotografie. Vanop een afstandje, en dan hebben de mensen ook niet zo snel door dat je hen fotografeert. 't Moet dan wel licht genoeg zijn. Deze lens, en de Nikon 18-35mm zitten zeer veel op de camera en in de fotorugzak. De andere twee lenzen gebruik ik zelden tot nooit meer. Maar nu ontstaat er wel een groot gat in mijn brandpuntsbereik. Daarom dacht ik nog een lens bij te kopen.

En daarbij is mijn oog gevallen op de Nikon 24-120mm. Een AF-S lens met beeldstabilisatie (VR). Wel geen hoogvlieger qua lichtsterkte (grootste opening van 3,5 tot 5,6), maar de VR helpt daar wel bij. Moose Peterson en Ken Rockwell schrijven lovende commentaren over deze lens, Thom Hogan is kritischer en minder lovend. Ook op Photography Review zijn heel wat lovende commentaren te lezen, maar enkelen vinden de lens ronduit slecht en onscherp. Tja, er zullen altijd klagers zijn. Nu zou ik de lens wel eens willen zien, en als het kan ook eens testen. André van de fotoclub heeft zo'n lens, dus ik ga eens bij hem horen wat hij van die lens vindt.

Lente

De eerste tekenen van de lente worden stilaan zichtbaar. Vandaag was in de tuin de eerste krokus te zien. Niet enkel net boven de grond, maar mooi open en genietend van het (winter)zonnetje. Ook de hamamelis (toverhazelaar) staat op vele plaatsen al mooi in bloei. En ook aan de gewone hazelaar beginnen de "snottebellen" open te komen. Ik stond er helaas te ver af om te zien of de vrouwelijke bloempjes ook al open waren...

Schorrenborrel

Iedere eerste zondag van de maand organiseert de Schorrenwerkgroep van Natuurpunt Antwerpen Noord een wandeling in het Galgeschoor of het Groot Buitenschoor. De eerste wandeling van het jaar is traditiegetrouw de schorrenborrelwandeling: een wandeling langs de schorren met een borreltje als afsluiter.

Het was mooi weer en we hadden afgesproken aan het e-paviljoen van BASF. Daar heeft Natuurpunt een kleine ruimte ter beschikking gekregen om een tentoonstelling over de Scheldeschorren op te zetten en als uitvalsbasis voor wandelingen in het Groot Buitenschoor. Van daaruit reden we eerst nog een kilometer naar het noorden langs de Scheldelaan, om dan met de wandeling te beginnen. We zijn een nieuwe stukje natuur gaan verkennen, ingeklemd tussen de Schelde-Rijnverbinding in het oosten, de Scheldelaan in het zuiden, de Schelde in het westen, en een golfterrein in het noorden. Daarna zijn we terug naar het Groot Buitenschoor gewandeld om via de dijk terug te keren naar de auto's.

Bij de afslag van de Scheldelaan werd er een eerste maal gestopt voor een roodborsttapuit in een struik. Wat verderop in het riet zaten ook enkele putters. In het terrein verderop vlogen heel wat smienten en wintertalingen op. Er zat een koppel wilde zwanen op de plas en aan de overkant van het Schelde-Rijnkanaal, in de weiden achter de windmolens, zaten massa's ganzen bij mekaar, waaronder ook brandgans. Terug op de dijk bij het Groot Buitenschoor was het een prachtig zicht. De brede Schelde met de bocht van Bath lagen te schitteren in de winterzon. In de zomer kan je hier bij helder weer zeer ver de Schelde op kijken en zie je de schepen verschillende keren draaien in hun vaart stroomopwaarts naar Antwerpen.

Op het Groot Buitenschoor zelf zaten weinig vogels. Op de dijk zagen we één schaap. Hug (de prutprutser) gaf uitleg bij zijn eerdere activiteiten op het schor: inventaris van het bentos, d.i. de bodemdiertjes in het slik, die de vogels als voedsel gebruiken. Op de rand van het slik en het water zag Walter nog een troep kluten zitten. Hij telde er wel 140. Door de telescoop waren ze mooi te zien.

Tot dusver de schorren, en dan was het tijd voor de borrel: een jonge jenever met zeealsem, of een warme chocomelk, of yakthee. Dit is thee met melk en boter en zout; als je denkt aan thee is het niet te drinken, maar als je denkt aan een instant-soepje en je drinkt met je ogen dicht, dan smaakt het nog wel.

Tot slot nog dit: op zondag 6 april is het zeer lage tij en dit valt net samen met de maandelijkse schorrenwandeling. Dan blijven ze niet op de dijk staan, maar gaan ze ploeteren in het slijk en een poging wagen om over de stenen dam, die in de Schelde vóór het Groot Buitenschoor ligt, naar de punt ervan te gaan. Het staat al in mijn agenda genoteerd...

Nieuwjaar in Damme

Het afgelopen nieuwjaarsweekend heb ik met een paar vriendinnen doorgebracht in Damme. We hadden een gezellig huisje gehuurd langs de Damse Vaart. En vandaaruit zijn we Damme gaan verkennen, en een paar keer langs de Damse Vaart gaan wandelen. Natuurlijk had ik mijn fotogerief mee en heb van het prachtige weer geprofiteerd om landschapsfoto's te maken. Zondag en maandag zijn we op het strand gaan wandelen, zondag van Cadzand-Bad naar het Zwin en terug. En maandag van Duinbergen naar Heist en terug. Zaterdag en zondag was het stralend weer: zonnig met wat wolken, maar dat gaf juist het mooie licht. Enkele natuurfoto's (waaronder deze hier) heb ik al op Rana geplaatst.

Beste wensen!