Mijn foto's

Voor wie afgelopen weekend niet in het Kasteel van Schoten is geraakt, zijn hier mijn drie foto's van de jaarlijkse fototentoonstelling van de Fauna Flora Fotoclub Schoten. Het was een bloemenjaar, dus drie bloemenfoto's in verschillende stadia: kijk en geniet...

Fototentoonstelling

Nog twee nachtjes slapen en dan is het weer zover: de jaarlijkse fototentoonstelling met digirama's van de Fauna Flora Fotoclub Schoten. Dit gaat opnieuw door in het prachtige decor van het Kasteel van Schoten (ps - de foto van het kasteel op Wikipedia is van mij). Doorlopend zijn er natuurfoto's te zien, op vaste tijdstippen zijn er digitale projecties in een aparte zaal. Van mij zullen er 3 foto's te zien zijn, (toevallig) drie foto's van bloemen, in verschillende stadia. Bij de projecties is er een onderscheid tussen "persoonlijke" reeksen en clubreeksen. Een persoonlijke reeks heb ik niet, maar voor de clubreeksen mocht iedereen beelden doorsturen en in de drie clubreeksen zijn er ook foto's van mij te zien.

De Fauna Flora Fotoclub is een natuurfotoclub, en wij fotograferen natuur in al zijn facetten. Er zijn vogels, vlinders, bloemen, bomen, landschappen, zoogdieren, insecten, slakken, paddenstoelen, ... kortom, alles is mogelijk, als het maar natuur is! Citaat uit onze statuten: "De natuur wordt niet of zo weinig mogelijk verstoord (heeft niet elke waarneming een invloed op onze omgeving?): dieren worden niet opgeschrikt of gevangen, nestfotografie is verboden; planten worden in hun natuurlijk milieu gefotografeerd en niet beschadigd. De onderwerpen worden gefotografeerd zoals ze kunnen bestaan zonder menselijke invloed."

De tentoonstelling is open voor publiek van 13 tot 19 uur op zaterdag en van 10 tot 18 uur op zondag. Wij beginnen er morgenavond al mee, met een openingsreceptie naar aanleiding van het 25-jarig jubileum van de fotoclub. Zelf heb ik ook een jubileum te vieren, want ik ben in 2002 lid geworden van de club.

Voor meer info, klik op de uitnodiging hieronder (ontwerp van de uitnodiging en affiche door ondergetekende).

Spektakel in de tuin

Deze middag zat er terug een putter rond de voederplank. Deze keer nog iets dichter bij dan gisteren. En vooral de lichtomstandigheden waren een stuk beter dan gisteren. Dus opnieuw de lens op volle opening (f/3,5), maar de ISO op 1250 gezet, dan valt de ruis toch beter mee dan op ISO 3200.

De tweede foto is het volledige beeld. Je ziet dat er toch nog een serieus stuk weggesneden is. Voor presentatie op een website (klein formaat) is dat allemaal goed mogelijk. Voor een afdruk echter is de kwaliteit en de grootte van het onderwerp toch wat te weinig. Met dit resultaat kan ik mijn foto's van gisteren wel weggooien.




En plots waren alle vogels weg. Niet gewoon weg van de grond de struik in, zoals wel eens meer gebeurt bij het horen van één of andere alarmroep, neenee, ze waren vér weg. En ik moet mezelf corrigeren: alle kleine vogels waren weg, er was namelijk één grote vogel bijgekomen: een sperwer (Accipiter nisus). Een pracht van een waarneming! Ik had mijn camera nog vast, maar omdat de sperwer achteraan in de struik zat, wou de autofocus niet meer mee. Het manueel scherpstellen en de kick van het moment leverde slechts twee slechte foto's op. Maar hier geldt weer hetzelfde als gisteren: niet goed genoeg om bij te houden, moest er geen sperwer op staan.



Uiteindelijk vloog de sperwer weg en was het wachten tot de kleine vogels zouden terugkomen. Zou de putter er terug bij zijn? Bij het wachten verscheen er een ander dier in de tuin. Van hoog in de bomen kwam een eekhoorn naar beneden, via de krentenboom naar de eik, want in de eik hangt er een speciale eekhoornvoederkast. Ik had de indruk dat hij het principe nog niet goed doorhad (de eekhoorn moet het deksel zelf naar boven duwen om er iets uit te halen), maar uiteindelijk is hij wel met iets in zijn bek weer vertrokken naar veilige hoogtes. Bij deze foto ook wat problemen met de manuele scherpstelling en de minieme scherptediepte (f/3,5), zodat de takken van de hamamelis toch net iets scherper zijn dan de eekhoorn zelf.

Putters

Mijn ouders waren een paar dagen geleden erg opgetogen toen ze rond de voederplank een vogelsoort zagen die ze nooit eerder zagen: twee putters (Carduelis carduelis). Ik had er in 2006 al eens gezien in de Bospolder in Ekeren, maar ook nog nooit rond onze voederplank.

Deze morgen zat ik aan de ontbijttafel en plots kwam er weer een invasie van vinken en groenlingen - die komen meestal in groten getale. En ja hoor, de twee putters waren er ook bij. Ik heb een hele tijd van het schouwspel genoten, er was af en toe wat ruzie tussen de putters en één groenling, maar de meeste groenlingen hielden zich afzijdig. Een putter ziet er dan ook vervaarlijk uit met zijn rood-witte kop.

Uiteindelijk toch de camera gaan halen met mijn "beste" lens erop. Helaas heb ik geen echte telelens, maar een macrolens: Sigma 180/3,5. Omdat het buiten nogal donker is: diafragma volledig open (f/3,5), ISO op maximaal (HI1.0 = 3200). Geen tijd om een statief op te stellen, dus vanuit de hand, maar wel met steun tegen de muur. Onderstaande foto is dan het resultaat. Niet echt scherp, veel ruis, kortom: een foto om weg te gooien, moesten er geen putters op staan. Dus hou ik ze voorlopig nog even bij tot ze eens langskomen bij wat zonniger weer.

Oude liefde = nieuwe liefde

Afgelopen weekend ben ik nieuwe wandelschoenen gaan kopen (de vorige zijn bijna tien jaar oud en écht versleten) en die moeten natuurlijk ingestapt worden. Dus ben ik een toertje gaan stappen en uiteraard gaat dan de camera mee; voor 't gemak is dat dan de kleine camera. En al wandelend zie je uiteraard veel meer - meer details - dan al fietsend. En heb ik mijn oude liefde herontdekt: schors!



Als liefhebber van abstractie in de natuur is daar enorm veel mee te doen. Hopelijk krijg ik genoeg beeldmateriaal bij elkaar om er op de fototentoonstelling 2013 een mini-reeksje van te maken.

Om te beginnen twee schorsfoto's uit mijn beginjaren als natuurfotograaf - 9 à 10 jaar geleden. Berk is een boom van contrasten, onderaan zeer ruw en hard zwart-wit, hogerop zachter. Plataan daarentegen is eerder "plat", maar door de verschillende lagen zijn daar mooie "landkaarten" te vinden.




Op de zandgronden hier staan er berken bij de vleet, keuze genoeg om wat interessante schorsmotieven te vinden. Zondag vond ik een natuurlijke X. Eik is daarentegen veel rechtlijniger dan berk. Ribbels van onder tot helemaal boven. Dus op zoek naar die afwijkende ribbels. En tenslotte de beuk. Vanop afstand een heel zachte schors, weinig ribbels of ruwe structuren, maar van dichterbij toch niet zo "soft". Beuk is wel makkelijk te "beschadigen" en dus vind je allerlei erfenissen uit het verleden.





En na al dat macro-getuur met de neus quasi tegen de schors, doet het deugd om eens naar boven te kijken. Ook daar zijn mooie foto's te maken.



Wordt allicht vervolgd...

Een nieuw jaar, een nieuw begin

2012 is zopas begonnen en we gaan deze weblog nog eens nieuw leven inblazen. 2012 is voor de Fauna Flora Fotoclub Schoten een jubileumjaar, want in december 1987 werd deze fotoclub door enkele natuurfotografen opgericht. De club bestaat dus 25 jaar en dat wordt gevierd. 2012 is voor mij ook een jubileumjaar, want ik ben in 2002 bij de fotoclub gegaan, en kan dit jaar dus 10 jaar natuurfotografie vieren.

Als ik mijn eerste foto's uit 2002 vergelijk met foto's uit 2006 of foto's uit 2011 dan mag ik toch wel zeggen dat ik enorm vooruit ben gegaan. Niet alleen qua natuurfotografie, maar ook portretten bijvoorbeeld. De grootste verdienste ligt hierin bij de fotograaf zelf, maar ook het materiaal helpt voor een deel, hoewel ik met mijn eerste compact (Canon A80) en een omgekeerde 50mm indertijd prachtige opnamen heb gemaakt. En ik blijf met twee camera's fotograferen. Elk heeft zijn mogelijkheden en zijn beperkingen.

Mijn goede voornemens voor 2012 - o, zo cliché - zijn om meer naar buiten te gaan fotograferen, meer aandacht te besteden aan een (rustige) achtergrond, een paar topbeelden te maken en het beschikbare materiaal tot het uiterste te leren kennen. Nieuw materiaal is voorlopig niet nodig. Verder wil ik deze weblog weer eens nieuw leven inblazen met minstens éénmaal per week een nieuw bericht. En als het niet over fotografie gaat, dan wel over natuur!