zondag 26 augustus 2007

Vlinder- en kruidenwandeling

Vandaag was er in Het Wijtschot de Vlinder- en kruidenwandeling, georganiseerd door Natuurpunt Schoten. Tot vorig jaar stond deze wandeling eind juni op de kalender, maar de laatste jaren waren er amper geïnteresseerden. De verschuiving naar eind augustus geeft niet veel verschil qua kruiden en/of vlinders, maar de opkomst was wel een stuk beter: 14 deelnemers. En voor mij was het mijn eerste officiële gidsbeurt. Mijn vorige gidsbeurt in Het Wijtschot was nl. mijn stagewandeling.

Ik was zaterdagnamiddag nog even gaan voorbereiden en ook toen had ik niet veel vlinders gezien. Wel heel wat kruiden, waarover ik in de bibliotheek al de nodige literatuur was gaan halen. Helemaal achteraan bij de helling naar het oude stort was een boswilg in twee gekrakt en over het pad gevallen. Die ben ik deze voormiddag nog samen met Hugo (met zijn kettingzaag) gaan opruimen, zodat het wandelpad vrij is.

Tijdens de wandeling heb ik uitleg gegeven over het natuurreservaat Het Wijtschot, over de geschiedenis, over de kruiden, waarvan ik een deel ook reeds vorig jaar bij mijn stagewandeling had verteld. Maar er was niemand bij die vorig jaar ook mijn stagewandeling heeft gevolgd, dus dat kon geen kwaad. Ook Leo was er nu bij en die kon hier en daar wat extra uitleg geven en ook Vic (een collega-natuurgids) kon nog wat dingetjes vertellen die ik nog niet wist.

Spijtig genoeg heb ik amper twee vlinders zien vliegen. Gelukkig had ik de mensen op voorhand al verwittigd dat we weinig vlinders zouden zien, want er was wel 1 gezin met 2 kinderen die speciaal voor de vlinders naar de wandeling gekomen waren. Ik heb natuurlijk wel verteld over de vlinders, want er staan een aantal planten die een speciale relatie hebben met bepaalde vlinders, zoals het jakobskruiskruid (dat de voedselplant is voor de sint-jakobsvlinder) en de brandnetel (dat de voedselplant is voor heel veel soorten vlinders).

Ik vond het zeker een geslaagde wandeling, waarbij een aantal mensen heeft kunnen kennismaken met Het Wijtschot en met de kruiden die er groeien. Ondanks de dreigende wolken aan het begin, is het droog gebleven en in de put en op het oude stort werd het nog behoorlijk warm (omdat je daar uit de wind zit).

Nacht van de Vleermuis

Vrijdag- en zaterdagavond was het in heel Europa de Nacht van de Vleermuis. Dan wordt er aandacht besteed aan deze -zeker bij het grote publiek- onbekende diertjes. Onbekend maakt onbemind is zeker van toepassing op de vleermuis. Zo doen er heel wat fictieve verhalen de ronde over de vleermuis: ze vliegen in je haar, ze zijn verzot op bloed, ze zijn enorm groot, ze hebben het voorzien op mensen, ... Niets is minder waar, en toch zeker waar het onze inheemse vleermuizen betreft.

Ook in onze streek kon je deelnemen aan de Nacht van de Vleermuis in het Fort van Brasschaat. Dit voormalige fort van de buitenste fortengordel rond Antwerpen is omgebouwd tot vleermuizenhotel. Afgelopen winter werden er meer dan 700 vleermuizen geteld en daarmee staat het fort op de 3de plaats op de ranglijst van aantal vleermuizen. Ook in het Fort van Oelegem komen de vleermuizen al jaren overwinteren, en sinds enkele jaren ook in het Fort van Schoten (waar ik in 2004 nog ben gaan helpen bij breek- en sloopwerk voor de vleermuizen). Alle forten rond Antwerpen (zowel de binnenste gordel met de bakstenen forten, als de buitenste gordel met de betonnen forten) zijn goed voor de helft van alle vleermuizen in Vlaanderen.

Normaalgezien is het Fort van Brasschaat niet toegankelijk voor het publiek. Dit om vandalisme en verstoring van de vleermuizen te vermijden. Maar voor de Nacht van de Vleermuis was er een brug over de fortgracht gelegd. En zaterdagavond ben ik foto's gaan maken in het Fort van Brasschaat van de mensen tijdens geleide wandelingen, van de architectuur van het fort en natuurlijk ook van de vleermuizen. Omdat ik groepen mensen ging fotograferen, had ik alleen mijn groothoekzoom (18-35) meegebracht. Met een koplamp op mijn hoofd ben ik ook wat in mijn eentje op verkenning geweest. Maar met de groothoek kun je eigenlijk geen (hangende) vleermuizen fotograferen. Maar het is me wel gelukt om twee vliegende vleermuizen te fotograferen. Geen wonderplaatjes zoals Rollin Verlinde ze maakt, maar ze staan wel op de foto.

donderdag 23 augustus 2007

Nikon D300

Vandaag heeft Nikon een paar nieuwigheden voorgesteld: de D3, een full-frame digital SLR voor de profs en de D300, een semi-prof toestel, de opvolgers van respectievelijk D2 en D200.

De D3 ligt ver boven mijn budget (en boven mijn behoeften), ook de D300 ga ik niet kopen, sinds ik vorig jaar in december een D200 gekocht heb. Maar 't is wel eens interessant om te kijken wat er zoal verbeterd is aan de D300 t.o.v. de D200 (tussen haakjes de gegevens van de D200):

  • zelfreinigende sensor d.m.v. hoogfrequente trillingen
  • 100% zoekerbeeld (95% zoekerbeeld)
  • 3" scherm met 922.000 pixels (2,5" scherm met 230.000 pixels)
  • 14-bits kleur (12-bits kleur)
  • 6 of 8 beelden per seconde (5 beelden per seconde)
Dus toch wel wat interessante verbeteringen. Wie nu nog een D70(s) heeft en wil upgraden, wacht beter even tot de D300 uitkomt. Aan de andere kant is en blijft de D200 ook nog een goede camera, die bij de introductie van de D300 misschien nog in prijs zakt, of die dan alleszins wat vaker op de tweedehandsmarkt zal opduiken.

Daarnaast kondigde Nikon nog 5 nieuwe lenzen aan, allemaal voor de fotograaf met een zware portemonnee:
  • AF-S 14-24mm f/2.8G ED
  • AF-S 24-70mm f/2.8G ED
  • AF-S 400mm f/2.8G ED VR
  • AF-S 500mm f/4G ED VR
  • AF-S 600mm f/4G ED VR
Niks voor mij, veel te duur, en veel te zwaar. Maar wel mooi om naar te kijken...

Meer info over de Nikon D300 op Digital Photography Review.

woensdag 22 augustus 2007

RANA

Sinds kort is RANA van start gegaan.

RANA is een nieuwe online natuurfotodatabank. De naam "Rana" is afgeleid van een dier, het is nl. de familienaam van een aantal kikkers, zoals bijvoorbeeld de bruine kikker (Rana temporaria).

De website is een initiatief van Rollin Verlinde en Yves Adams, professionele natuurfotografen in Vlaanderen, die reeds enkele jaren actief zijn in Vildaphoto. Rollin is ook de oprichter van het Forum Natuurfotografie (waar ik moderator ben) en zijn cursus natuurfotografie is bekend bij natuurfotograferend Vlaanderen en Nederland. De website biedt een mogelijkheid aan amateur-natuurfotografen om beelden te verkopen.

Ben je op zoek naar natuurfoto's, neem dan eens een kijkje op Rana! En vertel het voort!


http://www.ranaphoto.net

zondag 19 augustus 2007

Bospolder

Eigenlijk was er vandaag een clubuitstap gepland naar het Zoet Water in Oud-Heverlee. Maar omdat ze slecht weer voorspeld hadden (veel kans op veel regen en zwaar onweer), was de opkomst maar magertjes (Wim & Jeanine en ik) en hebben we besloten om niet te ver te rijden en een halve dag te gaan fotograferen in de Bospolder in Ekeren.

In het begin was er nog niet zoveel te zien van beestjes. Een bruine juffer was mijn eerste beestje van die dag. Even later op de meer open vlakte zagen we ook sprinkhanen en randwantsen. En begonnen de vlinders te fladderen (toen nog alleen maar bruine zandoogjes).

Langs het pad tussen de parking en de eerste schuilhut staat links en rechts heel wat koninginnekruid. En dit is een ideale plant voor vlinders. Vooral atalanta zat er veel. Maar natuurlijk niet altijd even goed bereikbaar en/of fotografeerbaar. We zagen er ook een distelvlinder, voor Jeanine een nieuwe soort die ze nog niet heeft kunnen fotograferen. Toen we daar zo bezig waren, met een vlinder die wat te ver weg zat, viel mijn oog plots op een mooi web met zigzagstructuur: het web van een tijgerspin. En ook de spin zat in het web, spijtig genoeg aan de andere zijde, dus met haar onderzijde naar ons gericht. Daarvoor moesten we de poten van het statief intrekken en hebben we ons even beziggehouden met die tijgerspin, die intussen nog enkele prooien kon vangen in haar web.

Na het smalle poortje kwamen we terug in het veeraster van de Galloways en zagen we nog koninginnekruid langs de weg staan. Erachter hingen mooie gallen aan een eik, dus moest ik die ook nog gaan fotograferen. Een paar bochten verder waanden we ons in de vlinderhemel: een groot veld met koninginnekruid en heel veel atalanta's, in alle mogelijke posities, en redelijk goed te fotograferen. Ook hier zat een distelvlinder, die we zelfs nog een tijdje achtervolgd hebben, maar die ik toch ook mooi op de foto heb gekregen. Warm dat het hier was!

Intussen was het half een geworden, en we hadden onze picknick in de auto laten liggen. Dus zijn we terug langs het pad tussen het koninginnekruid naar de parking gegaan en langs de Ekerse dijk terug naar auto's. Ondanks de lage opkomst en de gekende fotografeerplek was deze uitstap toch zeker geslaagd. Mooi zonnig en warm weer en weer wat mooie vlinderfoto's kunnen maken...

zaterdag 18 augustus 2007

Zoniënwoud

Na een mislukte uitstap met de fotoclub is er besloten om per uitstap een contactpersoon aan te duiden (vrijwilliger). Die contactpersoon heeft als taak de uitstap voor de bereiden, een (mogelijke) wandeling uit te stippelen, de vertrekplaats (ter plekke) vast te leggen, op de uitstap zelf te zorgen voor enkele foto's van de actitiviteit en nadien voor een klein tekstverslag voor het Seizoentje. Verder is hij/zij ook letterlijk de persoon die gecontacteerd mag worden op de dag van de uitstap zelf, als we 's morgens samenkomen aan de parking van het Kasteel van Schoten.

Ik was al contactpersoon voor de uitstap naar Het Wijtschot op 23 juni, wat nogal logisch is omdat ik conservator ben in Het Wijtschot. Ik heb me ook opgegeven als contactpersoon voor de uitstap naar het Zoniënwoud in oktober.

In de Fiets- en wandelgids van Natuurpunt zag ik een wandeling van 6 km in het Zoniënwoud, die vertrekt aan het station van Bosvoorde. Dus had ik vandaag afgesproken met Ellen om die wandeling al eens te gaan verkennen. Om met de trein in het station van Bosvoorde te komen, moet je 2 keer overstappen (in Brussel-Noord en in Brussel-Luxemburg) en lang wachten (vooral in Brussel-Noord).

Eerst ging de wandeling door het Solvay-park, langs een ruïne van het Solvay-kasteel en door een geometrische moestuin. Daarna gingen we onder de spoorweg en kwamen we in het Zoniënwoud terecht. De wandeling begon langs de vijvers in de vallei van de Verdronken Kinderen, dan naar boven en naar beneden, om uiteindelijk een lang recht stuk te wandelen op de Tweebergenweg. Bij de grote baan in het westen, draaiden we naar links en kwamen in de vallei van de Vuylbeek. Een mooie kronkelende beek(bedding) in V-vorm, waar fotografisch wel wat te doen valt. Ook de vallei van de Verdronken Kinderen is fotografisch zeker de moeite.

Na de wandeling zijn we nog een terrasje gaan doen in Bosvoorde en daarna nog een lasagne gaan eten in Watermael. Daarna begon de reis terug naar huis, met opnieuw overstappen in Brussel-Luxemburg en in Brussel-Noord. Daar had ik de eerste trein naar Antwerpen laten passeren, omdat de IC die een kwartier later vertrekt, meer dan een kwartier vroeger in Antwerpen is. Maar ik had natuurlijk weer prijs. De IC was niet de normale Benelux-trein met 7 Nederlandse rijtuigen en een Belgische locomotief, maar een EMU van slechts 4 rijtuigen die maar tot Rosendaal reed. Gelukkig moest ik niet naar Nederland en kon ik mooi op tijd in Antwerpen-Berchem uit de trein.

Conclusie: De trein is altijd een beetje reizen. En Natuurpunt heeft een mooie wandeling in zijn Fiets- en wandelgids opgenomen. De toer van 6 km is genoeg om een hele dag te gaan fotograferen. En aan onderwerpen geen gebrek... hopelijk is het in oktober ook nog wat mooi weer...

maandag 6 augustus 2007

Kleine Nete

Gisterenavond moest mijn zus in Emblem zijn voor een repetitie voor de trouwmis van een vriendin van haar. Omdat ze thuis vonden dat ze niet met de fiets kon gaan (wegens de afstand en het onbekende (late) einduur, kwam ik met het idee dat ik haar wel zou brengen en gaan halen met de auto, en dat ik intussen wel zou gaan fotograferen.

Dus, zo gezegd, zo gedaan. Ik ben eerst naar het Badhuis gereden, dit is een café/taverne langs de Kleine Nete, ter hoogte van de baan tussen Emblem en Kessel. Vandaaruit ben ik op de Netedijk terechtgekomen. Om 18 uur was het er nog snikheet. Maar ik heb toch enkele mooie dingen kunnen fotograferen. De reuzenbalsemien moet ik nog eens een andere keer opnieuw doen, maar de blauwe breedscheenjuffer is wonderwel prachtig gelukt. Het beestje is zo'n 8 keer gaan vliegen, maar kwam steeds terug naar hetzelfde bladje. Omdat het eigenlijk toch te warm was, en ook omdat er nog iets teveel wind was, ben ik verder gewandeld en dan binnendoor terug naar de auto gegaan.

Aan het station van Kessel wou ik nog een foto gaan maken voor het stationgebouw, om te gebruiken op Wikipedia, maar dat ging niet. Omdat er in Kessel gewoon geen stationsgebouw is. Er zijn slechts 2 perrons... En ook niet veel interessante treinen. De stoptrein tussen Antwerpen en Turnhout, en de direct Antwerpen-Mol/Neerpelt.

Dan maar terug naar het Badhuis om een terraske te gaan doen, tot de zon wat meer gezakt is. En rond half negen was mijn Ice-tea op en was het ideaal foto-weer. Een lage zon, zacht avondlicht, en ook de wind was gaan liggen, op een zuchtje na. Terug met het fotogerief op de dijk op zoek naar mooie foto-onderwerpen: wilde peen, een soort boterbloem, weegbree, ... Iets na negen was het gedaan met fotograferen, want toen deden ze het licht uit. Mijn zus had ook net gedaan met repeteren, dus de planning kwam mooi uit. En ik heb er weeral wat mooie foto's bij.

zaterdag 4 augustus 2007

De Teut

Vandaag zijn we met de fotoclub naar het natuurgebied De Teut in Zonhoven gereden. Omdat Eddy net was geopereerd aan zijn knie waren we maar met 10 natuurfotografen, maar hij heeft ons wel mooi de weg gewezen. Hij had zelfs een wandeling uitgestippeld op een topografische wandelkaart van de omgeving.

En zo vertrokken we voor een zomerse verkenning van dit natuurgebied, waar we in april 2003 ook al eens met de fotoclub geweest waren. Dit keer stond de heide al mooi in bloei, zodat we op de purperen hei zaten. Dit is toch wel wat anders dan de Kalmthoutse Heide, die in het weekend veel drukker is met toeristen en die toch heel wat platter is dan de Teut.

We fotografeerden plantjes en beestjes en ook een plantje dat beestjes opeet: zonnedauw. Bij de vennetjes in de heide zagen we natuurlijk heel wat libellen en juffers vliegen, maar het was niet altijd even makkelijk om ze te fotograferen. Vooral de oeverlibellen zaten zelden lang genoeg stil. De pantserjuffers lieten zich wel beter benaderen. Maar ik heb me vooral kunnen bezighouden met sprinkhanen. Het lijkt wel mijn nieuwe favoriete onderwerp... Dit keer geen bruine sprinkhaan, maar wel enkele mooie blauwvleugelsprinkhanen. De eerste zat op de wandelweg en bleef lang zitten, ondanks alle media-aandacht (4 of 5 grote lenzen in een kringetje op het arme beestje gericht).

De tweede was nog beter. Toen waren we maar met 2 fotografen: Mia en ik. De rest was minder geïnteresseerd en wou liever zo snel mogelijk de schaduw opzoeken. Het was inderdaad wel heel warm op de helling, maar toen ik daar plat op mijn buik lag, heb ik er niet veel van gemerkt. Omdat er langs mijn kant net voor de sprinkhaan een takje omhoogstak, ben ik stilaan met rijstzak en camera rond de sprinkhaan rond gekropen om hem meer langs voren te fotograferen. En dat leverde natuurlijk spectaculaire beelden op, zo'n frontaal zicht van een sprinkhaan. Maar toen Mia ook eens een frontaal beeld wou maken, hield de sprinkhaan het voor bekeken. Eerst ging hij nog wat ronddraaien tot zijn kop in de schaduw zat, maar daarna ging hij vliegen. En dan pas zag je mooi zijn blauwe vleugels. Als hij op de grond zit, is hij uiterst gecamoufleerd met donkere vlekken en veel stipjes op zijn hele lijf, zelfs de ogen zijn gestippeld.

Als afsluiter zijn we nog een blonde of donkere "Ter Dolen" gaan drinken in de cafetaria van de camping waar Eddy met zijn vrouw de dag had doorgebracht.

woensdag 1 augustus 2007

Muurvegetatie gevonden!

Afgelopen weekend is het er niet van gekomen, maar vandaag had ik speciaal een dagje verlof genomen om te gaan fotograferen. Niet toevallig vandaag, want het was de beste dag van de week volgens de voorspellingen, en het was ook mooi weer: veel zon en weinig wind. Het is de laatste tijd wel anders geweest...

Voor de muurvegetatie was ik op het idee gekomen om in de bakstenen forten ten zuidoosten van Antwerpen te gaan zoeken. Baksteen is beter dan beton omdat muurvegetatie groeven en voegen met lossend materiaal nodig heeft. Dus ben ik ineens naar Fort 5 in Edegem gereden omdat ik dat fort wel wat ken. Maar helaas, pindakaas. Geen enkel muurplantje gevonden. Wel bakstenen muren, maar die zijn zo clean als maar zijn kan. Er groeit zelfs amper klimop op. Gelukkig heb ik in het fort nog een paar foto's van gallen kunnen maken.

Dan verder naar het Steen in Antwerpen. Dat zou een prachtlocatie zijn wat muurvegetatie betreft. Maar het Steen zelf is een steriel bastion geworden. Enkel bij de trap naar het middenpleintje zijn wat sporendragende plantjes te vinden in de voegen. Langs de Scheldekaai aan het noorderterras heb ik ook nog wat interessante dingen gevonden, waaronder waarschijnlijk muurpeper (helaas zonder bloemen, zodat determinatie eerder gokwerk is).

Toen dacht ik er plots aan dat ik op het secretariaat van Natuurpunt Antwerpen Noord in Ekeren nog wat boeken moest gaan halen om te fotograferen voor de natuur.ruimte. Én in de tuin van het secretariaat hebben ze verschillende biotoopjes gecreëerd waaronder ook een rots/muurbiotoop. Dus ben ik in de natuur.tuin een aantal soorten muurvegetatie gaan fotograferen: rode spoorbloem, muurleeuwenbek, en nog enkele sedum-soorten die ik nog moet determineren. Ook enkele bruine sprinkhanen zaten mooi voor de lens, plus een paar zuringwantsen.

Nu maar hopen dat ik met mijn foto's van de muurvegetatie nog iets kan doen bij het artikel van de muurvegetatie in natuur.ruimte.