maandag 23 april 2007

Eek, een teek!

Het is weer zover. Mijn eerste teek van het jaar 2007. Of beter gezegd: de eerste en de tweede teek. Beide in mijn linkerbovenarm op amper zichtbare plaatsen en al helemaal niet bereikbare plaatsen. Het was maar omdat het begon te jeuken op mijn arm dat ik eens ging kijken.

Mijn moeder heeft ze verwijderd, maar niet met de tekentang, want daarvoor zijn de ettertjes te klein (hoewel de tweede al een beetje dikker was dan de platte teekjes die ik normaal heb). Maar ze kwamen niet helemaal mee, er bleven nog wat stukjes inzitten, en met veel gepruts en geprik met een naald hebben we toch alles kunnen verwijderen.

Hopelijk hebben we ze er op tijd uitgehaald, waarschijnlijk heb ik ze meegebracht uit 't Asbroek, waar ik zondagnamiddag in korte broek en t-shirt foto's ben gaan maken. Om het niet te vergeten, heb ik in mijn agenda genoteerd dat ik 2 teken heb weggehaald. Ik heb er nog nooit last van gehad, en ieder jaar heb ik toch altijd tussen 5 en 10 teken in mijn vel, maar zeg nooit nooit...

zondag 22 april 2007

't Asbroek (2)

Daarnet nog eens terug naar 't Asbroek geweest, met het macro-fotogerief en op mijn eentje. Direct doorgestapt naar de strook van de propyleen-leiding. Daar staan veel pinksterbloemen. Bij de tweede pinksterbloem die ik aan een grondig onderzoek onderwierp, vond ik al meteen een oranje-eitje. Spijtig genoeg zat de zon nogal slecht op het eitje, en stonden er nog wat brandnetels.

Ik heb nog vele andere planten gecontroleerd, maar het tweede eitje dat ik vond, was het eerste eitje van deze voormiddag. Dat zat wel mooi in het zonlicht. Hier heb ik veel foto's van gemaakt, in combinatie met een onscherpe bloem in de achtergrond. Het was wel spijtig dat er een of ander zwart kevertje telkens door het beeld liep. Het eitje zelf is oranje en geribbeld en zit op de groene stengel onder de bloem. Een oranjetipje legt telkens maar één eitje per plant (omdat de rupsen mekaar opeten), dus je moet al geluk hebben dat je een eitje vindt.

Ik heb ook nog pogingen gedaan om een blad van brandnetel te fotograferen om de brandhaartjes eens op foto te hebben. Achteraan in de beek stond nog dotterbloem, ook een mooie voor de collectie "Stampers en meeldraden", daarna nog kruipend zenegroen gefotografeerd, wat alweer prachtige resultaten opleverde. En een beetje verder nog een derde vlindereitje gevonden. Dit was niet oranje maar wit, wat wil zeggen dat het "verser" is dan de twee andere eitjes.

Onderweg nog een onzachte ontmoeting gehad met een braamtak, maar gezien de resultaten van de foto's (en het vinden van 3 vlindereitjes) nemen we dat er maar bij...

't Asbroek (1)

Deze voormiddag was er een voorjaarswandeling van Natuurpunt in 't Asbroek. Dominique was de gids, maar ik had me dinsdag op de vergadering opgegeven als backup. Sommige jaren is de groep zo groot dat het niet meer werkbaar is met 1 gids.

Vandaag was het "toeristische" aanbod enorm groot: natuurwandeling in de Kuifeend, Folk in 't Gruun, Erfgoeddag, Vlaanderendag, Antwerp 10 miles, ... dus de opkomst was eerder mager: 10 deelnemers. Dus Dominique heeft heel de wandeling gegidst, en ik heb weer heel wat bijgeleerd. Over het dalkruid (een eenzaadlobbige met twee bladeren), over es en els (de eerste heeft stromend water nodig, de tweede stilstaand water), over bosbies (een indicatorsoort voor zuiver water in de bodem) en nog heel wat meer.

Voor de voorjaarsbloeiers was het al ietsje te laat (omwille van de vroege lente dit jaar), maar de pinksterbloemen kwamen al mooi in bloei. Oranjetipjes hebben we niet zien vliegen, maar ik heb wel een oranje vlindereitje op een pinksterbloem gevonden. Het zat er ook vol kleine bruine kikkers. Dat vonden de kinderen wel plezant.

Kortom, een interessante wandeling, waarop ik weeral heel wat bijgeleerd heb over de natuur. Dat kan ik een volgende keer wel gebruiken als ik echt eens moet gidsen in 't Asbroek. Maar straks ga ik nog eens terug om de vlindereitjes van het oranjetipje te fotograferen met de omgekeerde lens...

zaterdag 21 april 2007

Potpolder in Lillo

Deze voormiddag zijn we met de fotoclub naar de Potpolder in Lillo geweest. Omdat ik 's namiddags nog weg moest, ben ik van thuis rechtstreeks naar Lillo gereden. Ik was er veel te vroeg, maar ik was niet de eerste. Er was al iemand van de Schorrenwerkgroep die mee kwam wandelen. Uiteindelijk waren we met 15 mensen, een grote opkomst. Walter leidde ons rond in het gebied, een polder ten zuiden van Lillo die ze indertijd hebben volgespoten met zand uit de dokken en sluizen. Omdat dit illegaal gebeurd is, moeten ze de plaats in de oorspronkelijke toestand herstellen, dus over ten laatste 2 jaar is er van dit gebied niets meer te herkennen...

De Potpolder bestaat uit 2 plassen, waarop heel wat watervogels te zien zijn. Walter heeft bij de ene plas een schuilhut gemaakt van gevlochten takken en riet. Daardoor zit je vlak boven het water, met voor de hut een tak in het water waarop het ijsvogeltje al eens komt zitten om te vissen. We zijn langs de Schelde-oever teruggekeerd, enkelen zijn zelfs tot aan de Schelde zelf geweest. Daar waren nog mooie uitstroompatronen in het slijk.

's Middags ging ongeveer de helft zijn boterhammen opeten in Fort Lillo, de andere helft had genoeg gezien, en trok terug huiswaarts. Het was een aangename en interessante kennismaking met het gebied. En we komen zeker nog eens terug...

vrijdag 20 april 2007

Macrolens

De vorige grote aankoop is nog geen 5 maanden geleden, of de gedachten dwalen alweer af naar de volgende aankoop. Hoewel het voorlopig nog bij rondkijken en lezen blijft.

Ik ben dus aan 't rondkijken voor een échte macrolens, dus 1:1. Verschillende merken (Nikon, Sigma, Tamron) passeren de revue, evenals verschillende brandpuntsafstanden (rond de 100mm, 150mm en 180/200mm). Enkele mensen in de fotoclub werken met de 180mm van Sigma, een heel mooie lens, maar op digitaal wordt dat een 270mm. Het is ook een lens die bedoeld is om vanop statief te werken. Niet dat ik dat een probleem vind, maar ik wil soms ook nog wel eens uit de hand werken. De 180mm van Tamron is mij onbekend en wordt niet veel gebruikt en de 200mm van Nikon vind ik veel te duur.

Aan de andere kant heb je de 90mm van Tamron en de 105mm van Nikon (zonder en met VR) en de 105mm van Sigma. Op digitaal worden dat 135mm en 152mm. Dat zijn al interessante brandpuntsafstanden. Er zijn echter twee nadelen aan dit soort lenzen. Ze worden langer als je dichterbij scherpstelt en ze hebben geen statiefvoet. Door hun kortere brandpunt zijn ze wel beter om vanuit de hand te werken.

Dat vanuit de hand werken is niet zozeer bedoeld om te doen bij macrofotografie, maar deze lenzen kunnen ook nog voor ander soort fotografie gebruikt worden, bv. portretfotografie en dan is het handig om vanuit de hand te werken en beweeglijker te zijn.

De 90mm/105mm macrolens kan gebruikt worden met een 2x TC om op die manier 2:1 te halen. Of, om dezelfde afbeeldingsgrootte te bekomen, kun je verder van je onderwerp blijven. Maar met een TC eraan, en op statief en op de minimum focusafstand hangt er natuurlijk wel een lange buis aan je camera, en je camera staat op het statief, want de lens zelf heeft geen statiefaansluiting.

Nu heeft Sigma een tussenoplossing op de markt gebracht: 150mm/2.8 macro (1:1). Volgens de reviews een nog betere lens dan de 180mm (die al heel goed was). Statiefvoet. Interne focus. HSM. Lichtsterk (f/2.8). En op digitaal heb je dan een 225mm. Beetje korter en wat lichter dan de 180mm.

Nikon heeft laatst samen met de D200 een nieuwe 105mm macro uitgebracht, met VR, maar die is mij wat te prijzig (850 euro). Een Tamron 90mm/Sigma 105mm kost ongeveer 400 euro, de Sigma 150mm kost rond de 600 en de Tamron/Sigma 180mm kost 850 euro. De Nikon 200mm valt helemaal buiten categorie met 1500 à 1600 euro.

Voorlopig gaan we nog even rondkijken en rondvragen. Én nog wat sparen en dan zal de aankoop voor binnen enkele maanden zijn...

Materiaal voor natuurbeheer

Gisterenavond was er in de loods van Natuurpunt in Ekeren een vormingsavond over het materiaal dat gebruikt wordt voor natuurbeheer. De avond is er gekomen op vraag van de natuurgidsen van Natuurpunt Antwerpen Noord. Als de gidsen vragen krijgen van het publiek, zullen ze er -na de cursus- beter op kunnen antwoorden.

Er was echter maar weinig volk van de natuurgidsen. Guy heeft een kleine rondleiding gegeven in de loods, waarbij hij eerst de handwerktuigen voorstelde, en bij ieder tuig ook meteen een aangaf wat de veiligheidsrisico's waren, zowel voor de gebruiker als voor de omstaanders. Daarna ging het naar de motorzagen en motorzeisen (ook wel bosmaaiers genoemd) en ook de maaibalken. En tenslotte kwamen we bij het echt grote materiaal: de tractoren en wat je daar allemaal achter kan hangen: maaibalken, keerders/ruggers, balenpersen (zowel voor vierkante als voor ronde hooibalen), een opraapkar en een verhakselaar.

Best wel een interessante avond. Veel dingen kende ik al, maar met wat technische uitleg erbij was het wel interessanter.

donderdag 19 april 2007

Zilveren boomkussen (Reticularia lycoperdon)

Gisterenavond nog eens naar 't Asbroek in Schoten geweest. Het was weer even geleden dat ik er geweest was, en ik ben backup als natuurgids voor de voorjaarswandeling van Natuurpunt komende zondag.

De slanke sleutelbloem stond hier en daar nog in bloei, maar is al lang over zijn hoogtepunt heen. De pinksterbloem komt wel mooi op, maar ik heb er nog geen oranjetipjes zien rondvliegen. Wél muggen :-(

Het meest opmerkelijke was een witte gelei-achtige substantie op een stuk dood hout. Volgens mij een slijmzwam. Het "ding" is zo'n 8 cm lang, 3 cm breed en 1,5 à 2 cm hoog. Thuis gekomen heb ik het dikke boek van Hans Vermeulen ("Paddestoelen, schimmels en slijmzwammen van Vlaanderen") nog eens ter hand genomen en bij de slijmzwammen gaan zoeken. En ik kom uit bij het Zilveren boomkussen, een algemene soort in Vlaanderen.

Deze morgen ben ik nog even teruggegaan om er wat foto's van te maken. Het hout ligt nl. midden op het pad en dan zou het wel eens kunnen verdwijnen of vernield worden. Gelukkig lag het er nog. Er hingen aan de onderzijde een paar witgele druppels slijm aan. Ik heb vanuit verschillende hoeken een foto gemaakt, en ook wat gelet op de achtergrond en de compositie. Als laatste heb ik nog een foto gemaakt met een CF-kaartje ernaast om de grootte te kunnen schatten.

dinsdag 17 april 2007

Psyche casta

In onze tuin staat een jonge paardenkastanje, die vorig jaar last had van de paardenkastanjemineermot. Dit jaar hou ik die boom wat meer in de gaten om te zien wanneer de mineermot zich laat zien, en hoe de boom daarop reageert. De vrouwtjes zijn vleugelloos en kruipen langs de stam omhoog om met hun feromonen mannetjes te lokken, te paren en daarna in de bladeren hun eitjes te leggen.

Daarnet keek ik nog eens langs de stam, maar er zaten nog geen mineermotten op. Ik zag wel iets anders, dat ik direct herkende: een rups van Psyche casta. Dat is een vlinder uit de familie van de zakdragers, maar die heeft geen Nederlandse naam. De rups bouwt een schuilplaats voor zichzelf met spinsel en dorre grasjes. Zo ontstaat een kokertje waarin het beestje zijn hele leven verblijft. De rups verpopt in het kokertje, en de vrouwtje komen slechts half uit het kokertje om hun feromonen te verspreiden. Evenals bij de mineermot zijn ook deze vrouwtjes vleugelloos. Na de paring worden ongeveer 400 eitjes in het kokertje afgezet. Als de rupsjes uitkomen, bouwen ze een nieuw kokertje met materiaal van de oude koker.

Door de loep kon je mooi de zwarte bandering op de kop zien. Daarna heb ik er ook nog een paar foto's van gemaakt met de omgekeerde 50mm.

zondag 15 april 2007

2000

Vandaag de kaap van de 2000 overschreden. Meer dan 2000 foto's reeds gemaakt met de Nikon D200, die ik op dit moment net 4 maanden heb. De 2000ste foto was er een van de Lillobrug in de Haven van Antwerpen. Nog steeds de mooiste brug in de haven.

dinsdag 3 april 2007

Argus fotowedstrijd

Zopas kreeg ik de nieuwsbrief van Cera, en daarin stond het bericht dat Argus opnieuw een fotowedstrijd over natuur en milieu organiseert in 2007.

Het is intussen al de zoveelste editie van de fotowedstrijd en de opzet is hetzelfde als vorig jaar. Er zijn verschillende categorieën, waarin je per categorie 5 beelden mag opsturen. Er zijn ook categorieën voor kinderen en jongeren (maar daar ben ik dus te oud voor). Tegenwoordig in het digitale tijdperk moet je geen dia's of foto's meer opsturen per post, maar kan je je beelden uploaden via internet. En, sinds dit jaar ook via FTP. Dit leek me wel interessant, maar Walter van de fotoclub heeft het geprobeerd en het lijkt niet te werken. De HTML-upload via de website werkt ook, dus blijven we die gebruiken.

Je kan beelden insturen tot 15 juni, maar er staat uitdrukkelijk bij van niet te wachten tot die datum omdat de server anders weer eens zouden overbelast kunnen geraken (zoals vorig jaar). Dus heb ik al enkele beelden opgeladen, 2 in de categorie "Dieren en planten in hun natuurlijke omgeving" en 2 in de categorie "(G)een vuiltje aan de lucht". Ik heb nog wel een paar beelden in mijn hoofd, dus ga ik dit weekend nog eens wat dia's inscannen en die beelden ook al uploaden. Maar ik ga nog niet alle categorieën volzetten, want opgeladen beelden kunnen niet meer verwijderd worden, en stel dat ik daarna nog mooiere foto's maak...

Er zijn ieder jaar duizenden inzendingen, dus de kans is klein om in de halve finale te geraken, maar... de kans is er wel. Dus wil ik nog wel eens meedoen.

Meer info: http://fotowedstrijd.argusmilieu.be

zondag 1 april 2007

Extreme macrofotografie

In augustus 2005 schreef ik reeds een berichtje over Extreme macrofotografie met de A80, toen ik begon te experimenteren met de manuele focus en de macrofunctie van mijn digitale camera (de Canon A80) en daarbij insecten had gefotografeerd.

In vergelijking met wat ik nu doe met diezelfde camera, was dat helemaal niet zo extreem. In juni 2006 zag ik op internet foto's die gemaakt waren met een digitale compactcamera en een omgekeerde 50 mm lens. Nu wil het toeval dat ik op mijn bureau ook nog zo'n lens had liggen: een lens van de Praktica-camera, die ik als dialoep op de lichtbak gebruikte. Sindsdien heb ik daar al heel wat experimentjes mee gedaan en geleerd dat het niet zo makkelijk is om daarmee mooie foto's te maken.

Er moet heel veel licht zijn (de zon moet schijnen), je moet je onderwerp zeer dicht kunnen naderen (makkelijker bij bloemen dan bij insecten), je hebt weinig scherptediepte dus je moet proberen creatief te zijn met scherpte/onscherpte, ik kan niet scherpstellen op het display van mijn camera, dus kies ik een scherpstelpunt en maak ik veel opnamen achter mekaar, in de hoop dat er dan wel een geslaagde opname bij zit.

Daarstraks kwam mijn moeder zeggen dat er buiten een hele hoop spinnetjes bij mekaar zaten. Vermits de zon scheen, ben ik met mijn combinatie naar buiten gegaan. En ja hoor, de foto's van de spinnetjes vielen wel mee. Het is niet makkelijk om in een kluwen spinnetjes een mooie compositie te maken. En dan ben ik nog eens verder gaan kijken in de tuin, wat er nog te fotograferen viel met de macro-combinatie. Een madeliefje, een of ander grasje in de gazon (= gewone veldbies), bosanemoon, speenkruid, scheuten van het meiklokje, en nog een of ander wit bloempje in de rotstuin.

Al deze onderwerpen zijn natuurlijk vlot te benaderen, maar beestjes zijn moeilijker. Die gaan nl. lopen of vliegen. Maar soms heb ik al eens geluk en dat levert dan prachtfoto's op. Zo heb ik al foto's van een zweefvlieg op wilde peen, een distelboktor, een icarusblauwtje en een koolwitje. En daarstraks in de rotstuin ook nog een zevenstippelig lieveheersbeestje kunnen fotograferen...

Vorig jaar heb ik mijn werkwijze al eens toegelicht in de fotoclub en iedereen is wel enthousiast over de foto's. Dus worden er aantal voorbehouden voor de fototentoonstelling volgend jaar.

Het Rood

Ik had in januari al eens wat voorstellen voorgelegd aan mijn vriendengroepje of ze het zagen zitten om een dagje in de natuur te komen werken. En er waren toch wat enthousiaste reacties. Door omstandigheden was het er nog niet van gekomen, tot gisteren dus.

Afspraak aan de centrale ingang van het Rood in de Streepstraat in Kapellen. We hebben de hele dag boompjes uitgetrokken, uitgestoken, uitgegraven, ... Dat klinkt misschien raar voor een natuurvereniging, twee weken geleden zijn er -in het kader van Kom Op Tegen Kanker- boompjes aangeplant in het Elsenbos, en nu trekken we ze uit. Echter, we hebben niet zomaar wat boompjes uitgetrokken. Het gaat hier om de Amerikaanse vogelkers, een exoot (ingevoerd door de mens) die woekert in het Rood. Op plaatsen waar de Amerikaanse vogelkers al werd verwijderd, schieten nu eiken, berken, hulst en lijsterbes op. En een gemengd inheems bos is veel interessanter dan een bos met 1 soort exoot.

Het was mooi weer, we hebben tijdens het werk nog wat kunnen bijpraten, en ik heb nog twee nieuwe leden kunnen aanbrengen voor Natuurpunt. Actie geslaagd. En de vrienden vonden het plezant...