Baretaardster (Geastrum striatum)

Al enkele jaren na mekaar zijn er in een hoekje in de tuin, onder de haagbeuken haag enkele exemplaren te vinden van de zeer zeldzame Heide-aardster. Dit is een kleine aardster, waarvan het lichtjes gepoederde bolletje op een steeltje staat. Ook dit jaar vond ik twee van deze zwammetjes, maar wel 3 meter van de plaats waar ze het jaar ervoor stonden...

Vandaag vond ik op onze oprit nog een aardster, maar ik zag direct dat het een andere soort was. Na determinatie met het dikke boek van Hans Vermeulen, kwam ik tot de slotsom dat dit de Baretaardster moest zijn. Het bolletje zit niet plat op de slippen, maar zit met een kraagje op de steel. Dit was duidelijk zichtbaar. Deze aardster staat beschreven als zeldzaam.

Hoe die baretaardster echter op onze oprit is beland, snap ik nog steeds niet. Misschien moet ik een van de volgende dagen de grond onder de haag aan een nauwgezet onderzoekje onderwerpen... Wie weet wat voor schatten ik nog ga vinden?

Grote stinkzwam (Phallus impudicus)

Deze ochtend was ik iets voor 9 uur weer aan de parking van Vordenstein. Even later kwam Erik ook aangereden. Hij was uiteindelijk de enige van de fotoclub die mijn oproep beantwoord heeft. Dan trokken we maar het park in, langs de magnolia met zijn enorm grote bladeren. Erik wees me nog op de vruchten en de zaden, en na wat zoeken, vonden wie die ook. Net zoals de bladeren en de bloemen zijn die groot.

Als we bij het stinkzwammen-veldje aankwamen, dan moesten we niet lang zoeken om de grote stinkzwam te vinden. Je kon hem ook al ruiken, dat was me gisteren toch niet zo opgevallen. Misschien dat er intussen meer zwammen volgroeid waren? Erik ging direct aan het werk met zijn statief en ander fotogerief. Ik ging nog wat verder, op zoek naar andere exemplaren, tot ik bij de "groeier" van gisteren aankwam. Die was nu helemaal volgroeid en enorm groot, zeker 15 cm hoog, en met een hele dikke steel. Daar heb ik dan meteen maar enkele foto's van gemaakt, ook digitaal met mijn hand naast de paddestoel om de grootte aan te duiden. Ook Erik kwam enkele foto's van maken van dit gigantische exemplaar.

Onvoorstelbaar hoe net dit ene stukje zo vol met stinkzwammen staat. Ik ben ook even gaan kijken op de andere kaalgekapte percelen en hier en daar vind je wel een duivelsei, maar geen stinkzwammen en al zeker niet in de aantallen zoals op het andere veldje. Ik vind nog enkele duivelseieren die op doorbreken staan, maar op een hele voormiddag is daar niet veel verandering in te zien. Het groeiend exemplaar van gisteren zag met zijn "kop" al een deel door het gele slijm, en dan gaat het natuurlijk snel.

Toen ik gisterenmiddag thuiskwam, heb ik wat opgezocht en gelezen over de grote stinkzwam. Hij staat meestal met een aantal exemplaren bij mekaar (is duidelijk opgevallen in Vordenstein), op het eerste zicht als duivelsei moeilijk te onderscheiden van een bovist (we hebben inderdaad ook een bovist gevonden die wel op een duivelsei leek), maar eens het duivelsei openbarst, is het wel duidelijk. Meestal gebeurt dat openbarsten en uitgroeien 's nachts (daarom ook dat ik dat nog nooit met eigen ogen had gezien) en het hele groeiproces duurt gemiddeld zo'n twee uur (ik heb er gisteren een half uur bijgezeten en toen was die wel zeker 5 cm gegroeid).

Op de terugweg naar de parking kwamen we nog de oranje bekerzwam tegen, waar we ook nog enkele foto's van maakten. Bij deze bekerzwam stond ook nog een plantje met een wit bloempje, dat we al snel bij de nachtschades catalogeren. We konden even niet op de naam komen van de nachtschade-achtige met blauwpaarse bloemen (Bitterzoet), maar latere opzoeking leerde ons dat dit witte bloempje waarschijnlijk de zwarte nachtschade is (de naam komt van de kleur van de bes, niet van de kleur van de bloem).

Het was een mooie zonnige zondagvoormiddag, met toch wat veel wind, maar we hebben ons hartje kunnen ophalen aan de grote stinkzwam. Vordenstein is al reeds lang bekend als een ideaal gebied voor paddestoelen, maar dit had niemand verwacht, denk ik. Iets om op te volgen naar volgend jaar toe.

100° beeldhoek

Een kleine maand geleden was ik nog aan het twijfelen of ik een macro-lens of een groothoekzoom zou kopen. Toen had ik al lichtjes besloten om de groothoekzoom (Nikkor 18-35) te gaan kopen. Dus heb ik wat prijzen nagekeken op het internet, rondgemaild naar een aantal fotowinkels, en daardoor gemerkt dat er toch behoorlijk wat verschillen op die prijzen zitten. In Nederland is de lens goedkoper dan in België, maar in Duitsland is ze, tot mijn grote verwondering, duurder dan in België.

Nederland wil zeggen: vooruitbetalen en laten opsturen met een of andere pakjesdienst. Niet echt mijn ding... en het is ook niet weinig geld...
Dus ga ik de lens hier in België kopen. Ik had op het forum van Belgium Digital al veel gehoord over Foto Degreef in Edegem, dat die concurrentiële prijzen hanteren, en dat de bediening echt top is. Dus ben ik deze namiddag eens naar Edegem gereden...
De lens stond gewoon in de kast, ik mocht ze buiten eens gaan uittesten, en ja hoor, het is een pracht van een lens. Nu kan ik eindelijk eens deftig landschappen en luchten gaan fotograferen... En de prijs valt ook heel goed mee (ik heb nergens in België goedkoper kunnen vinden). En voor de meerprijs die ik tov Nederland betaald heb, had ik hier een vlotte bediening, een goeie service (ik ben ook nog aan het rondkijken voor een LowePro MiniTrekker, maar die was niet binnen, dinsdag is die wel terug binnen - in de gewenste kleur!). En ik heb meteen ook nog wat sponsoring voor de fototentoonstelling binnen gehaald.

De weg naar huis ging langs de militaire baan aan het vliegveld van Deurne. Aan de inrit van het fort ben ik gestopt om al eens wat testopnames te maken, op verschillende brandpuntsafstanden en verschillende diafragma's. Daar heb je een grote vlakte zonder obstakels, ideaal om een mooie zonsondergang te fotograferen!

Als liefhebber van mooie wolken en luchten ga ik deze lens nog veel gebruiken!

Duivelseieren en stinkzwammen

Deze voormiddag was ik in Vordenstein, op een stuk bos waar de rododendrons massaal gekapt zijn geweest (ergens tussen de 2 "vazen"). Er stonden heel veel padde(n)stoelen, maar wat ik nog indrukwekkender vond, ik zag ook enkele duivelseieren: een exemplaar intact, het andere al opengebarsten. Als ik nog wat beter rondkeek, zag ik plots een volgroeide grote stinkzwam staan, en even verder nog één!

Dan maar wat verder gaan rondlopen en zoeken. Na een klein toertje (en de nodige foto's van eieren en volgroeide stinkzwammen) had ik 10 duivelseieren geteld, 4 volgroeide stinkzwammen en nog eens 5 reeds verlebberde exemplaren.

Ik was echter nog op zoek naar een tussenstadium, waarbij de groenbruine "eikel" uit het ei komt gekropen. En ja hoor, na even zoeken, trapte ik er zowaar bijna op. Ook hiervan heb ik enkele mooie foto's kunnen maken. Maar er viel me toch iets op... ik zag die zwam zowaar groeien! Ik ben er wat dichterbij gaan zitten (de stank viel wel goed mee, hoor) en op enkele kleine details gelet, en ja hoor, als je lang genoeg kijkt, en je kijkt naar de spanning in het slijm, dan zie je écht "beweging". Een halfuur later was de "eikel" van de stinkzwam volledig uit het ei en was er al een stukje van de sponzige steel te zien.

Ondertussen was het half een gepasseerd en vertrok ik naar huis om te gaan eten. Ik had nog maar 5 stappen gezet of ik zag nog meer duivelseieren en stinkzwammen. Toen ik het stukje veld verliet, had ik 42 (!) duivelseieren geteld, en misschien wel evenveel stinkzwammen!