Werkdag in het Wijtschot

Zaterdag was het werkdag in het Wijtschot. Er waren maar weinig Natuurpunt-medewerkers, maar dat "tekort" werd ruimschoots aangevuld door een grote groep van een of andere vereniging, zowel volwassenen als kinderen. En vele handen maakten het werk licht. Er werd een greppel gegraven, Hugo maaide het riet met de bosmaaier, jonge wilgenscheuten en -boompjes werden uitgetrokken, en de dikkere exemplaren werd afgeknipt, omgekapt of afgezaagd. Tevens werd een hoeveelheid zwerfvuil (een autowiel, een metalen frame, grote plastiek vellen en veel dunne plastiekbuisjes en oranje touw, ...) uit de bosjes en het water gehaald.

's Middags was er verse soep, die we samen met de picknick konden opeten in of buiten aan de Ecoklas. In de namiddag werd er nog een paar uurtjes gewerkt. Met al het natuurlijke materiaal dat uit de put kwam (zand, wilgentakken en -bomen, afgemaaid riet) werd het weggetje, dat van de westelijke dijk naar beneden in de put gaat, én dat aantrekkelijk is voor motocrossers en mountainbikers, opgevuld.

Dankzij het mooie weer en de vele helpende handen werd dit een geslaagde werkdag!

Twijfel (2)

Enkele weken geleden was ik al aan het twijfelen welk materiaal ik zou kopen om mijn fotografie een stapje hoger te zetten. Toen twijfelde ik tussen een echte macrolens, of de combinatie 50mm met tussenringen. Ook zat ik toen met de vraag om een goeie verrekijker te kopen...

Welnu, ik zit nog altijd met twijfels, maar ze zijn al wat aangepast. De vraag ivm de verrekijker is er nog steeds. Maar het macrodilemma is een beetje op de achtergrond geraakt... Paddestoelen zijn met mijn huidige lens ook goed te doen (soms zit ik er zelfs té dicht bij). Er is een ander aspect van de fotografie op het voorplan verschenen: landschaps- en wolkenfotografie. En dan zit ik met mijn 35mm met tevéél millimeters...
Mijn oog was gevallen op de Nikkor AF-D 18-35/3,5-4,5 IF-ED. Volgens de reviews op internet een pracht van een lens, als je het budget niet hebt om de 17-35/2.8 te kopen. En de Nikkor komt er ook veel beter uit dan zijn Sigma-broertjes 15-30 en 17-35, die (a) op analoog wel eens een hoop vignettering kunnen geven, en (b) misschien niet eens passen op mijn camera (G-type lenzen werken niet op mijn F-601)...

Ik zit nu echter met het dilemma: wat eerst kopen? De groothoekzoom of de macro?
De contra voor de groothoekzoom: als ik binnen enkele jaren digitaal ga (met crop-factor 1,5), dan is die groothoekzoom géén groothoekzoom meer. En macro blijft macro (die wordt zelfs beter).
De pro voor de groothoekzoom: het is nu de moment om groothoek-fotografie te doen. In de tijd vóór ik overstap op digitaal ga ik van die groothoekzoom echt mijn plezier wel hebben. Macro kan ik altijd nog doen. Ik doe nu al veel macro (1:2).
Persoonlijk, na veel wikken en wegen, vind ik de pro toch zwaarder doorwegen dan de contra. En dus wordt de collectie lenzen binnen een tijdje aangevuld met een groothoekzoom...
Nu nog eens prijzen gaan opzoeken...

Inktzwammen

Deze voormiddag organiseerde Natuurpunt Schoten in het Wijtschot een herfstwandeling. Er kwam echter maar weinig volk opdagen. Naast Dominique (de gids) en Leo (de conservator) was ik de enige deelnemer. Maar met 3 natuurliefhebbers was het toch een interessante wandeling. Ik heb veel bijgeleerd over de kardinaalsmuts, de hondsroos, de sleedoorn, de zwarte en de grauwe els, ... en andere boeiende planten en zwammen in het Wijtschot.
Op de terugweg van het Wijtschot naar de parking van de Vier Notelaars, zagen we achter de poort van de Groendienst van de gemeente, naast een hoop haksel, een heleboel inktzwammen staan. En niet zomaar inktzwammen, het waren spechtinktzwammen, die zijn vrij zeldzaam in Vlaanderen. En hier staan er zomaar meer dan 20 bij mekaar.

's Middags heb ik alles in mijn waarnemingsboekje geschreven, want voor de cursus Natuurgids heb ik het Wijtschot uitgekozen om mijn terreinstudie te doen.

Na de middag ben ik met het fotogerief teruggekeerd naar het Wijtschot. Eerst langs de Groendienst waar ik vanachter de poort de groepjes inktzwammen heb gefotografeerd. Dan in het Reeënbos naar de geschubde inktzwammen. In alle mogelijke stadia: jong en klein, jong en groot, met de mooie karakteristieke paddestoelenhoedvorm en tenslotte ook helemaal afdruipend. Verder op weg naar de put heb ik nog een libel gefotografeerd. In de put zelf heb ik geen inktzwammen gezien, en op de dijk achteraan zag ik nog een blauwtje vliegen, dat ik na 2 vergeefse pogingen, toch goed kon naderen en mooi op de foto kon zetten. Boven op het hoog stuk heb ik dan tenslotte nog de kale inktzwam gefotografeerd.

Het was weer even geleden dat ik zo genoten heb van het fotograferen. Door de lens turen, kadrage maken, nog wat dichterbij, nee te dicht, terug wat naar achteren, auw-auw-auw, met mijn handen in de brandnetels, wachten op de zon, wachten tot de wind even gaat liggen, en natuurlijk ook mooie beelden kunnen maken. Afwachten wat het resultaat is...

Diavoorstelling in Wuustwezel

Zaterdagavond organiseerde Natuurpunt Wuustwezel een diavoorstelling van 3 natuurfotografen, nl. Jan Roofthooft, Swa Bouvé en Kobe Van Looveren.

Er waren verschillende dia-reeksen, zowel kort (3 minuten) als lang (12 minuten), al dan niet met gesproken tekst. Over het algemeen waren het schitterende diareeksen. Hier en daar zat een dia bij, die ik niet in een reeks zou steken, maar dat doet natuurlijk niks af aan de kwaliteit van de fotografen.

Het was geen digitale projectie, maar een "ouderwetse" diaprojectie met 2 projectoren. Nu zou ik dat toch niet echt "ouderwets" noemen, want met al die fotografen in de zaal (allemaal super-kritische mensen...), die kunnen zo'n diavoorstelling wel appreciëren, zeker omdat de kwaliteit van een goed geprojecteerde dia nog altijd stukken beter is dan een (betaalbare!) digitale projectie.

Na de voorstelling bleven we bij een donkere of een blonde leffe nog voortpraten over digitale en analoge projecties...

Egel

"Wie wil er een egeltje op de gazon zien kruipen?" komt ons vader vragen. Ja, dat wil ik wel zien... snel mijn fototoestel nemen en dan naar buiten. Maar het beestje is te vinnig om met de Nikon en de grote lens te fotograferen (hij kroop bijna ín mijn lens).

Maar wat is dat? Deze egel heeft een paar kanjers van teken. Zouden we die kunnen verwijderen? Ons moeder doet haar tuinhandschoenen aan en raakt het egeltje aan. Snel rolt het zich op, dat is de natuurlijke verdedigingsreflex. Maar dan kan ons moeder het wel makkelijk oppakken. Met een pincet kunnen we tussen de stekels 3 grote teken verwijderen, maar aan zijn rechteroor zitten nog 2 teken. Die kunnen we niet weghalen, want als hij zich oprolt, zien we die vieze beesten aan zijn oor niet meer.

Ondertussen ben ik ook de digitale camera gaan halen, samen met een klein statiefje. Er zit nl. een film-functie op mijn Canon A80, en vanop statief geeft dat de beste resultaten. Ik kan per filmpje maximum 3 minuten opnemen, dus daar gaan we... De opgerolde egel wordt op zijn rug op de gazon gelegd en dan maar wachten tot hij zich ontrolt... Dat geeft leuke beeldjes... (en in totaal 5 filmpjes).

Nadat hij de tweede keer "uitgerold" is, laat ik hem maar en kruipt hij in de tuin tussen de planten. Daar kan ik er nog een paar mooie foto's van nemen...

Mist

Omdat het maandag en dinsdag 's ochtends zo mooi was, op weg naar mijn werk langs de E313 aan het Netekanaal, ben ik vandaag eens vroeger opgestaan en vroeger doorgereden. Op de kleine wegen langs het Albertkanaal en naast de E313 was het een dikke soep. Als ik op de dijk van het Albertkanaal stond, hoorde ik een boot langsvaren, maar ik zag helemaal niets (behalve een allesomvattende grijze massa). Een brug die zomaar uit het niets verschijnt, of in het niets verdwijnt...

Maar het mooie ochtendlicht van de vorige dagen zag ik niet... De zon was al opgekomen, dat zag je wel want er was meer licht in de mist, maar geen zonnestraal was krachtig genoeg om er doorheen te priemen. Van armoede ben ik dan maar spinnenwebben en spinnen gaan fotograferen. Om kwart na acht ben ik dan maar verder naar Herentals gereden. En toen ik nog geen minuut op de autosnelweg zat, kwam de zon toch wel door de mist zeker... Nou ja, volgende keer meer geluk...

Twijfel

Als ik zie welke resultaten ik soms heb met mijn Sigma 70-300, dan zou ik toch willen dat ik 1:1 (life-size-macro) had... Door de zoeker lijken de beestjes er wel redelijk op te staan, maar op dia zijn ze precies gekrompen. Ik heb al rondgekeken voor de Sigma 180/3,5 MACRO. Daar zijn momenteel 2 versies van: zonder en met DG. DG is een technologie van Sigma om de reflecties binnen de lens te beperken, wat -volgens Sigma- betere resultaten oplevert bij digitale camera's. Nu zou ik nog verder kunnen met een niet-DG-versie, maar over enkele jaren ga ik toch ook overschakelen op digitaal en dan zou de DG-versie misschien wel handig zijn. Echter, als ik zo de reacties lees op internet, zie je maar weinig verschil tussen een niet-DG-lens en een DG-lens op een digitale camera. 't Is weer iets nieuws van Sigma, maar de Sigma 180 macro mét DG kost wel meer dan € 100 meer dan de versie zonder DG. En op veel plaatsen is de niet-DG-versie zelfs niet meer te verkrijgen... Slimme verkoopstrucs. Deze macrolens met Nikon-vatting (vermits ik een Nikon-camera heb) is er enkel in HSM-uitvoering. Maar op mijn camera (Nikon F-601) kan ik die HSM (Hyper Sonic Motor = zeer snelle AF) niet gebruiken. Aan de andere kant gebruik ik nu ook maar zelden AF en bij macro al helemaal niet. Dus niet echt een minpunt. En op mijn volgende camera zal ik die HSM dan wel kunnen gebruiken...

Om meer vergroting te verkrijgen, zou ik ook tussenringen kunnen kopen. Die kan ik dan gebruiken op mijn Nikkor 35-70/3,3-4,5. Niet ideaal, maar daarmee kan ik toch ook al verder. Ideaal zou zijn als ik zulke tussenringen kan gebruiken op een lens met vast brandpunt, bijvoorbeeld een 50/1,8. Maar die heb ik dus niet...

Een échte macrolens is natuurlijk ineens een forse investering (DG-versie tussen € 600 en € 700). En die gaat waarschijnlijk niet meer bij in mijn rugzak, dus zou ik best nog een rugzak bijkopen. Ook daarvoor heb ik al gekeken, de Mini Trekker AW van LowePro voldoet dan wel (is nog eens minstens € 120 erbij).
Tussenringen kosten niet zoveel, een setje van 3 kost zo rond de € 150 à € 170. Tel daarbij nog een (2e hands) 50/1,8 (€ 100 à € 200). En dat kan, mits wat herschikken, nog mee in de huidige rugzak.

Vorig jaar heb ik ook al eens rondgekeken voor een degelijke verrekijker. Ik heb nu zo'n klein Aldi-ding in mijn fotorugzak zitten. Klein is handig, maar de kwaliteit is niet zo heel goed. Mijn oog was toen gevallen op de Kite Puffin, een handige waterdichte porrokijker. Maar ook verrekijkers kosten geld. Bij Natuurpunt kost de Kite Puffin 10x42 ongeveer € 300.

Wat ga ik nu eerst kopen? Of moet ik wel iets kopen? Met het materiaal dat ik nu heb, kan ik nog voort, maar soms wil een mens al eens méér. Twijfels alom...

Forum BBQ

Afgelopen weekend was er alweer de 3de editie van de Forum BBQ. Voor mij was dit de eerste gelegenheid om eens een aantal mensen in levende lijve te ontmoeten, waarmee ik al enkele jaren op hetzelfde forum zit.
Rollin was de gastheer, en er waren ook 6 Nederlanders aanwezig. Ik heb badminton gespeeld met Wendy: zij had de zon tegen, ik had de netels tegen... :-(

Als zowat iedereen er was, zijn we een kleine wandeling gaan maken in de omgeving. En daarna was het tijd om de BBQ aan te steken. Voor en na het eten werd er gebabbeld, werden er foto's gemaakt van mekaar, werd er gediscussieerd over flitsen op het eerste of het tweede sluitergordijn, over de schrijfsnelheid van CF-kaartjes. Er waren gezellige gesprekjes over de taalverwarring tussen Vlaams en Nederlands: ligt het kussen op het bankstel of ligt het bankstel op het kussen? :-)

De meesten bleven slapen, sommige in een (schuil)tentje, de anderen binnen. En zondagmorgen was er een "bourgondisch" ontbijt... waarbij zelfs nog een speciale vlieg gevangen werd. Daarna was het tijd om op te kramen en reden we in colonne naar het Neigembos, waar we op forumuitstap gingen. Veel digitaal geweld, maar toch nog 2 analoge volhouders. Rollin kopieerde de groothoek-macro-techniek van Albin en veel paddestoelen en ook een kleine watersalamander werden vastgelegd voor het nageslacht...

Rond vier uur in de namiddag keerden we huiswaarts na een supergezellig weekend. Voor herhaling vatbaar!