Natuur in de haven

Hoewel het voor de meeste mensen moeilijk te combineren lijkt, zijn er in de haven van Antwerpen verschillende voorbeelden van te vinden. Mede door het project "de Antwerpse haven natuurlijker", een samenwerking tussen Natuurpunt Antwerpen Noord, Natuurpunt WAL en het Gemeentelijke Havenbedrijf Antwerpen, zijn er kriskras in de haven grote en kleine, al dan niet tijdelijke, natuurgebieden te vinden.

Zelf ken ik de haven al redelijk goed, vooral wat betreft wegen en kaaien, voor mijn job in het uitzonderlijk vervoer. De grote natuurgebieden, zoals De Kuifeend, het Groot Buitenschoor en het Galgenschoor ken ik ook al, maar er blijven veel onontdekte, kleinere gebieden over. En dus vond Walter het eens tijd om die gebieden aan ons voor te stellen, tijdens een uitstap van de fotoclub. Onze leidraad was de Scheldelaan, die we van noord naar zuid volgden, met vier tussenstops.

Eerste halte was het gebied "De Molentjes", zo genoemd omwille van de windturbines die hier zijn gebouwd. Het bevindt zich ten noord van de Zandvlietsluis en achter de hoge dijk bevindt zich een mooie waterplas, waarop in het voorjaar verschillende vogelsoorten te fotograferen zijn. De windturbines hebben wieken van 35 m lengte en een toren van 60 m hoog, zodat de totale hoogte ongeveer 100 meter bedraagt. Het zijn niet de mastodonten zoals ze in Estinnes gebouwd zijn, maar als je er onderdoor loopt, zijn ze best wel indrukwekkend.

Tweede halte langs de Scheldelaan is het spui van de Verlegde Schijns. Omdat er hier vers (zoet) water in de Schelde komt (die hier eerder brak is dan gewoon zoet), trekt dit verschillende vogels aan. Er is een klein zandstrand (naar het schijnt populair om van daaruit naar de voorbijvarende zeilschepen tijdens Sail te komen kijken) en wat verderop een mooie rietkraag.

Derde halte is het oude Fort Sint-Filip. Het oorspronkelijke fort dateert uit de tijd van de Spanjaarden om de Schelde te beschermen, maar het werd vernield. In 1914 werd het heropgebouwd om er tijdens de Eerste Wereldoorlog een munitiedepot in onder te brengen. Maar je weet hoe dat gaat met munitiedepots, die vliegen al eens de lucht in... Wat er overbleef verdween grotendeels onder zandopspuitingen bij de uitbouw van de haven. De monumentale toegangspoort is nog zichtbaar, evenals een deel van de fortgracht. Nu is het een zanderig gebied met hoge duinen (met mooie havenuitzichten) tussen de Scheldelaan en de Schelde. Meer naar het zuiden zijn er werken aan de gang om de Scheldedijk dichter bij de Scheldelaan te leggen en zo de ontwikkeling van buitendijkse natuur een handje te helpen. Wel opletten voor motorcrossers, quadrijders en rare snuiters...

Vierde en laatste stop is het Noordkasteel, bij de oudere leden van de fotoclub nog gekend als zwemplas. Er zijn vorige week meldingen geweest van grote zaagbekken en ja hoor, ze zitten er nog steeds. Maar het zijn schuwe beesten en de plas is nogal groot. Daar heb je een grote telelens voor nodig. Hier heb je minder last van de haveninstallaties, dus wat beter voor landschapsfotografie, maar je moet wel rekening houden met meer wandelaars en fietsers.

Het deed deugd om nog eens mee op uitstap te gaan. Een halve dag buiten om een frisse neus te halen en tegelijkertijd nog wat nieuwe gebieden leren kennen. Hier komen we nog wel eens terug...