Oude liefde = nieuwe liefde

Afgelopen weekend ben ik nieuwe wandelschoenen gaan kopen (de vorige zijn bijna tien jaar oud en écht versleten) en die moeten natuurlijk ingestapt worden. Dus ben ik een toertje gaan stappen en uiteraard gaat dan de camera mee; voor 't gemak is dat dan de kleine camera. En al wandelend zie je uiteraard veel meer - meer details - dan al fietsend. En heb ik mijn oude liefde herontdekt: schors!



Als liefhebber van abstractie in de natuur is daar enorm veel mee te doen. Hopelijk krijg ik genoeg beeldmateriaal bij elkaar om er op de fototentoonstelling 2013 een mini-reeksje van te maken.

Om te beginnen twee schorsfoto's uit mijn beginjaren als natuurfotograaf - 9 à 10 jaar geleden. Berk is een boom van contrasten, onderaan zeer ruw en hard zwart-wit, hogerop zachter. Plataan daarentegen is eerder "plat", maar door de verschillende lagen zijn daar mooie "landkaarten" te vinden.




Op de zandgronden hier staan er berken bij de vleet, keuze genoeg om wat interessante schorsmotieven te vinden. Zondag vond ik een natuurlijke X. Eik is daarentegen veel rechtlijniger dan berk. Ribbels van onder tot helemaal boven. Dus op zoek naar die afwijkende ribbels. En tenslotte de beuk. Vanop afstand een heel zachte schors, weinig ribbels of ruwe structuren, maar van dichterbij toch niet zo "soft". Beuk is wel makkelijk te "beschadigen" en dus vind je allerlei erfenissen uit het verleden.





En na al dat macro-getuur met de neus quasi tegen de schors, doet het deugd om eens naar boven te kijken. Ook daar zijn mooie foto's te maken.



Wordt allicht vervolgd...