72 zijdestaarten

Eindelijk... het is gelukt vandaag...

Deze morgen vroeg, om kwart na zeven, was ik al even gaan kijken op de bewuste plaats. Geen vogels te zien, maar wel nog redelijk veel bessen. Dat schept mogelijkheden, want zonder bessen zullen er ook geen vogels meer zijn. Dus heb ik een berichtje gestuurd naar mijn ouders, dat ze toch maar eens moesten gaan kijken vandaag.

Om 10 na 10 kreeg ik dan een berichtje dat ze wel meer dan 100 pestvogels hadden gezien. Zij natuurlijk blij, ikke nog niet (nawerkingen van die frustraties van gisterenavond, mijn "teller" staat nog altijd op 7).

Daarom ben ik vanavond ook nog even gaan kijken. Even is in dit geval 3 kwartier, want ze zaten er! Een groepje van 72 zijdestaarten (letterlijke vertaling vanuit het Duits (Seidenschwanz) en het Zweeds (Sidensvans)). Fotogerief had ik niet bij (maar dat was ook niet nodig want ik heb er al een half rolletje aan opgetrokken en dichter dan zaterdag (8m) zou ik ze vandaag toch niet kunnen naderen...), maar met de verrekijker waren ze mooi te volgen. Soms vlogen ze even op en gingen in een boom verderop even zitten.

Net toen ik stilletjes aan wou doorgaan, kwamen ze ineens terug, vlakbij, in een berk zitten. En... ze kwamen naar beneden om van de bessen van de gelderse roos te smullen. Prachtig om te zien hoe ze acrobatische toeren uithalen om toch maar aan de bessen te kunnen. Veel bessen zijn er trouwens niet meer te vinden op het terrein. Na een invasie van 220 vogels gisteren, en een groep van 100 tot 150 deze voormiddag (dat is de groep die mijn ouders hebben gezien), en de 72 van deze avond zijn er niet veel bessen meer over.

Mijn frustratie van gisterenavond is helemaal weg, en omgezet in een positief en blij gevoel. 72 zijdestaarten! Prachtig! Wie had dat kunnen denken? En dat terwijl ik zaterdag al bijna aan het "zweven" was van 7 pestvogels...