In het bos bij de theekoepel op de Oude Buisse Heide had ik ze al geroken, maar ja, vind ze maar eens tussen de droge eikenbladeren en de varens aan de overkant van de beek. Met mijn knie blijf ik liever aan deze kant van een beek. Tja, we vinden ze nog wel...
Een eindje verder langs het fietspad kwam de kwalijke, maar zeer herkenbare geur opnieuw mijn neusgaten binnengewaaid en een blik naar rechts deed me volop in de remmen gaan. Ja hoor, daar stond een prachtexemplaar. In de buurt lagen nog een paar slappe exemplaren, maar deze stond fier recht, de massa's vliegen trotserend. Zoveel vliegen had ik nog nooit op een stinkzwam zien zitten. Door de donkerte in het bos, heb ik hem wel moeten flitsen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten