Het Groot Schietveld

Vakantiegenoegens organiseerde zondag een geleide wandeling op het Groot Schietveld in Wuustwezel. Omdat het Groot Schietveld militair domein is, en daarom niet vrij toegankelijk is, was dit een ideale gelegenheid om het gebied wat beter te leren kennen.

Afspraak aan de kerk van Wuustwezel waarna we nog een stukje moesten (terug)rijden tot aan een parking langs de Kampweg (die dwars door het Groot Schietveld loopt). Eerst deden we een wandeling in het Marum, dit is het stuk ten noorden van de Kampweg. Bernard Castelein, een natuurfotograaf bij het BVNF, was de gids en wist veel te vertellen over het gebied. Het Marum is hoofdzakelijk een heidegebied, met veel oprukkend pijpenstrootje, opgroeiende dennen, eiken en berken, maar ook met een nat stukje waardoorheen de Kleine Weerijsbeek (ook wel Kleine Aa genoemd) stroomt, waarin we een totaal andere vegetatie aantroffen: adelaarsvaren, riet, zwarte els, ...

We wandelden ook een stukje langs de weiden rondom het Groot Schietveld. Deze weiden behoren ook nog tot het Groot Schietveld en worden onder stricte voorwaarden gepacht. Terug in het heidegebied zagen we nog wat gagelstruiken, een klein bruin kikkertje, bramen die over de weg hingen, ... Op een gegeven moment stapten we op een betonplaat, die overging in een brug over de Kleine Aa. Vandaar was het bijna altijd rechtdoor, tot aan de Kampweg. Onderweg zagen we nog vliegenzwammen, egelskop, een rups van veelvraat, ...

Met een kleinere groep gingen we dan nog even in het andere stuk van het Groot Schietveld. Dit lijkt meer op een steppe-gebied. We beklommen een zanddijk, vanwaar we een goed overzicht hadden over het gebied (spijtig genoeg in tegenlicht, dus de foto's zijn niet zo denderend). Van hieruit zagen we de Schietstand 4200, die ongeveer halverwege het gebied ligt aan de kant van Gooreind (zo'n 4 km ver), en helemaal in de verte zagen we de GSM-mast van Maria-ter-Heide, die nog eens 4 km verder staat. Toen we het gebied verlieten zagen we nog parasolzwammen staan, maar zonder veldgids bij de hand, zijn die absoluut niet te determineren. In mijn zwammen-boek staan wel 4 bladzijden parasolzwammen.

Mede door het mooie weer werd dit een geslaagde verkenning van een ontoegankelijk (en dus redelijk onbekend) stuk natuur in de regio.