Vleermuizen zijn geen vampieren!

Gisterenavond ben ik in de bibliotheek van Ekeren naar een voordracht over vleermuizen geweest. Spreker van dienst was Wout Willems, die actief is in de Vleermuizenwerkgroep van Natuurpunt. Het eerste deel van de voordracht ging over de vleermuis in het algemeen: classificatie, voortplanting, voortbeweging, enkele soorten die werden belicht. Na de pauze werd er dieper ingegaan op de situatie in de Noord-Antwerpse regio. We zagen verspreidingskaartjes en grafieken, die aantoonden dat 55% van de vleermuizen die in Vlaanderen worden geteld in de Fortengordel rond Antwerpen. Tel daar nog eens 25% bij die in de mergelgroeven overwinteren en je merkt dat de overblijvende 20% zich in de rest van Vlaanderen bevindt. Wat toch wel het belang van de fortengordel rond Antwerpen benadrukt. Vleermuizen overwinteren niet alleen in forten, maar ook in bunkers, ijskelders, en huizen, op kerkzolders, in holle bomen, ...

Ik wist toch al wat over vleermuizen (vooral theoretische kennis), en bij deze interessante voordracht heb ik nog heel wat bijgeleerd. Spijtig dat er niet meer dan 11 mensen zijn komen luisteren...

Het Meetjesland

Zondag ben ik in Sint-Laureins naar "Van de Kraenepoel tot de Westerschelde" geweest, een natuurfototentoonstelling van Ludo Goossens i.s.m. Natuur en Landschap Meetjesland. Ludo Goossens is een professioneel natuurfotograaf uit het Meetjesland, die zichzelf gespecialiseerd heeft in vogels en in het Meetjesland. Op de tentoonstelling waren 30 prachtige foto's uit het Meetjesland te zien.

De manier waarop de foto's werden gepresenteerd, paste wel bij de omgeving, zijnde de crypte van het Godshuis in Sint-Laureins. De kader was een plat metalen frame van 4 of 5 cm breed, als het ware gemarmerd. En daarin was de foto met 4 springveertjes (1 in elke hoek) bevestigd. Dit was heel mooi als de foto "vrij" in de lucht hing, maar ik vond het minder mooi als de kaders tegen de muur hingen, omdat je dan het ruimtelijke effect miste. Gelukkig hingen de meeste foto's wel vrij in de lucht.

Ook volgend weekend nog (zondag van 12 tot 17 u) kan je de natuurfototentoonstelling gaan bekijken in Sint-Laureins. 't Is zeker de moeite. En je kan de tentoonstelling combineren met een wandeling in het Meetjesland, zoals ik gedaan heb...

Leve de trein!

Dit weekend was het startweekend van de Week van Vervoering, die tegenwoodig "Aardig op weg-week" heet, met op zondag de traditionele TTB-dag (trein-tram-bus). In dat kader organiseerden Infrabel en de NMBS een opendeur op heel wat spoorwegsites in het hele land. Je kon het Centraal Station in Antwerpen achter de schermen gaan bezoeken, maar naar verluidt moest je daar zaterdagochtend al twee uur aanschuiven.

Niks voor mij al dat aanschuiven, en gelukkig maar, ik had andere plannen. Infrabel hield opendeur in het vormingsstation Antwerpen-Noord. Zowel het seinhuis (blok 9) van de rangeerbundels C1 en C2 als de tractiewerkplaats waren te bezoeken. Je kon met een gratis pendeltrein vanuit Antwerpen-Centraal tot het station Antwerpen-Haven rijden. De eerste keer dat ik door de tunnel van de Noord-zuidverbinding reed. En vanaf station Antwerpen-Noorderdokken gingen we op spoorlijn 27A rijden. De NMBS had M6-dubbeldekrijtuigen ingelegd en omdat je toch geen kaartje moest kopen, heb ik ervan geprofiteerd om in eerste klas naar de haven te rijden.



Het seinhuis was zeker de moeite. Normaal liggen ze tussen zaterdag 14 uur en zondag 14 uur stil, maar voor deze speciale dag waren ze al om 10 uur terug begonnen met de rangeringen. Het vormingsstation van Antwerpen-Noord is het grootste van de Benelux. Er worden per dag 3000 wagons gerangeerd d.m.v. "heuvelen". De wagons worden door een locomotief reeks 77 over een heuvel geduwd, waar een stokman de koppelingen losslaat, waarna de wagons van de helling afrollen en door wissels naar het juiste spoor rollen. Drie railremmen zorgen ervoor dat de wagons genoeg worden afgeremd om niet te hard tegen de reeds aanwezige wagons op de bundel te knallen, maar nog wel snel genoeg kunnen rollen om het einde van de bundel te bereiken. Soms moet een rij worden samengeduwd door een loc die van de heuvel afkomt.

Daarna ben ik een hotdog gaan eten en van dichterbij naar de rangeringen gaan kijken, waar de wagons beneden aan de heuvel komen, net voor de bergrem. Een eindje verder heb je dan 7 dalremmen. Een derde railrem, de bundelrem, ligt achter de laatste wissel, net voor de wagon het bundelspoor oprijdt. En zo zijn er bij bundel C2 56 railremmen omdat er 56 sporen in de rangeerbundel zijn.

Maar het grote spektakel was te zien in de tractiewerkplaats. Een enorm grote hal met in totaal 13 sporen waarop locomotieven worden onderhouden en hersteld. Er is ook een aparte wasstraat. De hal stond goed vol met allerlei types locomotieven, oude en nieuwe modellen. Bij sommige locomotieven kon je zelfs in de stuurcabine. Het paradepaardje was de nieuwe TRAXX-locomotief (zie foto hieronder), waarvan er binnen één exemplaar op de verrijdbare brug stond (en naar 't schijnt stonden er buiten nog twee in de 25 kV-testzone van Vossloh).



Hier heb ik mijn hartje kunnen ophalen en heel wat foto's kunnen maken. Het was wel een uitdaging, want flitsen werkte niet goed, daarvoor was de afstand te groot en het licht niet mooi. Het resulteerde alleszins in een slecht belichte en veel te donkere foto. Dan maar de ISO opdrijven naar 1000. Beetje bij beetje kwamen de instellingen goed. Diafragma helemaal opendraaien voor kortere sluitertijden. En na een stuk of 20 foto's kwam ik erachter dat mijn witbalans nog op 5600K stond ingesteld, met allemaal vergeelde foto's tot gevolg. Maar na die eerste keer heb ik nergens meer hoeven te flitsen.

Tussen twee locomotieven van de reeks 77 was er een modelbouw-spoorwegbrug aangelegd op schaal Z. Toen ik daarvan enkele foto's had gemaakt, kwam er iemand naar mij met een kaartje met de vraag of ik die foto's naar hem wou doorsturen. Toch wel leuk dat de mensen je fotograafwerk appreciëren. Daarna heb ik alleen nog maar grote locomotieven gefotografeerd.

Terug naar buiten heb ik nog een ijsje gekocht en ben ik nog even gaan kijken bij de rangeringen. Een stel blauwe ketelwagons bleef lange tijd boven op de heuvel staan. We dachten dat er ergens een probleem was, maar een van de bezoekers werkt in het vormingsstation en wist ons te vertellen dat er waarschijnlijk een gevaarlijk goedje in die wagons zit. In zo'n situatie moeten alle voorgaande wagons veilig tot het einde van hun bundel zijn doorgerold. Dan pas kunnen de gevaarlijke wagons aan hun afdaling beginnen. In andere situaties worden de wagons sneller na mekaar gelost op de heuvel. Een spectaculair zicht om 1 wagon of groepjes van 2, 3 of 4 wagons solo over de rails naar hun bestemming te zien rijden...

Forum BBQ

Naar jaarlijkse traditie was het gisteren weer zover, de forum BBQ. Na een dag in de natuur van de Koeheide te hebben vertoefd, kon ik eerst nog enkele uurtjes op adem komen, want Danny kwam me om 19 uur halen om samen naar Sinaai te rijden. Dit jaar was de forum BBQ in België, volgend jaar zal het terug in Nederland zijn. Het forum bestaat al sinds 2002 en we zijn dus al aan de vijfde forum BBQ. Voor mij was het nog maar de tweede en voor Danny zelfs de eerste forum BBQ.

We kwamen als laatste aan in Sinaai (Wendy is er niet meer doorgekomen), maar er was nog genoeg vlees en veggie over. Er was veel jong volk (vooral NFWG-volk van de JNM) plus de altijd aanwezige herders en moderatoren Rollin, Marein en René. Ook Lars Soerink uit Nederland was erbij.

Na het eten, gingen we gezellig rond de vuurkorf zitten voor wat leuke en straffe verhalen over fotografen en over beeldbanken (Rana en Vilda), deden we wat experimentjes met twee flitsers en met een IR-filter, ... dit alles aangevuld met op tijd en stond een oneliner van René! Daarna werden nog wat prachtige beelden besproken. Op de eerste foto van Gert waren wat draadjes te zien, die het patroon van de plaatjes verstoorden (volgens Rollin), of juist een extra element waren (volgens Lars). Alle andere foto's werden nauwkeurig onderzocht op al dan niet storende draadjes (en er werden er heel wat gevonden).

Omdat zowel de ouders van Danny als die van mij op verlof waren en we op het huis moesten gaan passen, en ook omdat Danny nog eens vroeg wou opstaan om de heide te gaan fotograferen, zijn we niet te laat gebleven en ook niet blijven slapen.

't Was niet erg lang, maar wel gezellig... Volgend jaar opnieuw!

Koeheide

Ik was er nog nooit geweest, dus de uitstap van de fotoclub was een ideale gelegenheid om het natuurgebied De Koeheide in Bertem, tussen Leuven en Brussel, te gaan verkennen. We vertrokken met mist over de velden, maar toen we ter plekke vertrokken, was de mist weg. Wel was het nog overal kletsnat van de dauw, en in combinatie met een zacht zonnetje konden we toch wat beelden maken van planten, bloemen en insecten vol dauwdruppels. Vooral de vlieg was mooi, maar helaas niet scherp genoeg. Toen Eddy ze wou fotograferen, vloog ze plots weg. Dus zo bedauwd was ze blijkbaar niet.

We gingen verder langs een holle weg naar boven, langs een wei met een fotogenieke ezel, en dan langs een veepoortje met prikkeldraad (alsof ze de mensen ook buiten het gebied willen houden...) Hier hebben we ons beziggehouden met het fotograferen van boerenwormkruid, een vroege parasolzwam, eikels, andere fotografen, koeien in de wei, ... Daarna terug verder langs een holle weg tot we op de Zwanenberg kwamen. Bij het koolzaadveld hebben we onze picknick opgegeten. Aangenaam warm in de zon bovenop de berg, met een mooi uitzicht rondom.

Na de picknick ging Jacques terug naar de auto, maar wij gingen nog verder langs het koolzaadveld, uiteindelijk het bos in, maar in dat bos was nog niet zo veel te fotograferen. Hier en daar een paddenstoel, maar het seizoen begint nog maar net. Op onze terugweg passeerden we nog een boomgaard met misschien wel tien ezels bij mekaar (waaronden ook een paar jonge beesten). Terug bij de auto's gingen we er nog ene drinken in café D'aa boan.

We zaten dus wel een beetje in het tussenseizoen (zomer voorbij, herfst nog niet echt begonnen), maar toch was er genoeg te fotograferen. Het licht was mooi en er was weinig wind. En ik heb nog wat beelden kunnen maken voor RANA.

KrisKras-brochure

Vandaag zat de nieuwe KrisKras-brochure in de bus. Direct gaan zien welke foto ze gebruikt hebben bij de reis naar Friesland tijdens het hemelvaartweekend. Een foto van fietsers, of beter gezegd, fietssters, nl. Evi, Emmanuelle en Kristel. De foto in de brochure is een beetje smaller zodat Ellen, die hier uiterst links rijdt, net buiten beeld valt.

Eind juli hadden ze gevraagd of ik mijn foto's van Friesland op CD wou zetten zodat ze de foto's konden gebruiken. En ik had er meteen bij gevraagd of ze mijn naam konden vermelden in de brochure. En inderdaad, in kleine lettertjes tegen de paginarand staat mooi: © Rafael Delaedt. Het is trouwens ook de enige foto waar de naam van de fotograaf bij staat. Op de rest van mijn vraag (of ze ook de namen van de andere fotografen (deelnemers) wilden vermelden) hebben ze niet gereageerd.

Natuur.kalender

Maandagavond had ik in de Natuur.link (de elektronische nieuwsbrief voor de vrijwillige medewerkers van Natuurpunt Antwerpen Noord) gelezen dat de nieuwe natuur.kalenders weer te verkrijgen waren. En omdat het gisteren vergadering was van de kern Schoten, ben ik na mijn werk nog even langs het Natuur.huis in Ekeren gepasseerd om meteen 10 kalenders te kopen. Op de vergadering in Schoten heb ik er al vijf kunnen verkopen. De andere vijf geraak ik ook nog wel kwijt (thuis en in de fotoclub).

Het is een mooie kalender met prachtige foto's, gekozen uit het natuurfotoalbum. Ze hadden bij Natuurpunt wel wat meer variatie in de fotografen kunnen steken. Ongeveer de helft van de beelden is van dezelfde fotograaf, en dan nog bijna allemaal in opeenvolgende maanden. Al die beelden zijn macro- of tele-opnames met een wazige achtergrond. Dan mocht er wel een extra landschapsfoto gebruikt worden. En dan liefst nog van een andere fotograaf. Zelf zit ik niet op het natuurfotoalbum, maar ik weet wel dat er daar heel wat goeie fotografen opzitten, met heel wat mooie beelden.

De natuur.kalender 2008 is te koop bij Natuurpunt voor € 7,50.

Oorlogsverklaring

In Het Wijtschot hebben we sinds enkele jaren last van de Japanse duizendknoop. Omdat het bosje intussen een bos geworden is, en omdat er op andere plaatsen in het gebied ook Japanse duizendknoop opduikt, heb ik de oorlog verklaard aan deze plant.

Japanse duizendknoop is niet zomaar een plant, het is namelijk een agressieve exoot. Een exoot is een plant of dier dat door de mens naar onze streken is gehaald (hij is dus niet op eigen kracht gekomen, zoals bijvoorbeeld de tijgerspin), en die zich hier -door de afwezigheid van zijn natuurlijke vijanden- enorm fel uitbreidt. Je kan de Japanse duizendknoop tegenwoordig zowat overal vinden, maar vooral langs spoorwegbermen, vaartkanten, op braakliggende terreinen, en ook in natuurgebieden. *ZUCHT*

Nu heb ik geen probleem met soorten die van elders naar hier gebracht zijn, maar ze moeten zich koest houden, en dat kan de Japanse duizendknoop niet. Die breidt zich zeer snel uit, niet via zaad, maar via zijn wortels. Deze plant is in staat om uit een stukje stengel van 10 cm lang een volledig nieuwe plant te maken. Hij is dus moeilijk in toom te houden en nog veel moeilijker uit te roeien.

Er zijn al heel wat testen gedaan: snoeien, afbranden, uittrekken, uitgraven, herbicide. Maar dat laatste is niet alleen schadelijk voor de Japanse duizendknoop, ook voor de andere planten die er in de omgeving staan en zowiezo voor het hele milieu. Het beste middel is de plant VOLLEDIG uitgraven, maar met wortels die tot meer dan een meter diep kunnen zitten (en gezien de standplaats) is dit onbegonnen werk. Je mag het snoeisel ook niet verwijderen of hakselen, want daardoor verspreid je de plant opnieuw.

Dus ben ik gisterenavond begonnen met een paar vierkante meter te gaan snoeien met de takkenschaar. De kleinere stengels heb ik proberen uit te trekken. En dan komt er telkens wel een stuk wortel mee, maar de rest van de wortel blijft in de grond zitten en die gaat wel terug schieten. Ik heb alles op een grote hoop gelegd, zodat het snoeisel nu kon uitdrogen. Hopelijk kan de verdroogde plant zich niet meer uitbreiden...

Wie nog tips heeft over de bestrijding van de Japanse duizendknoop, mag me altijd iets laten weten.

De volgende dagen ga ik nog meer snoeien, en vanaf nu de zaak goed opvolgen om nieuwe scheuten direct te verwijderen. Meer nieuws volgt later.

FFFS-website

In het voorjaar speelde ik met een nieuw idee voor de startpagina van de website van de fotoclub. Een website die af en toe wat verandert, is aantrekkelijk dan een die er vijf jaar hetzelfde uitziet.

Na het circuleren van de foto in de header en de nieuwe navigatie, wou ik de startpagina wat meer aankleden. Ik wou iets doen met de kleine vierkante foto's die bij "Foto's" op de overzichtspagina's staan.

Met het nieuwe "schooljaar" in zicht, heb ik de startpagina dus in een nieuw kleedje gegoten. Vier kleine foto's dus, van vier verschillende fotografen en vier verschillende onderwerpen, waaronder 1 actiefoto. En morgen staan er vier andere fotografen.

Neem maar eens een kijkje op: www.fffs.be