Nikon D200 - foto's

Jawel hoor, nadat het weer een tijdje stil was rond de D200 (na eerdere berichten dat Nikon begin september allerlei nieuwe producten zou aankondigen - echter geen D200...), is de D200-hype weer opgeflakkerd. Zoals Canon al een tijdje doet bij nieuwe releases, heeft Nikon op een van zijn officiële websites een aantal foto's gelekt van de D200, van een nieuwe 18-200 VR DX lens en een nieuwe wireless macroflitser.

Na een tijdje waren de foto's alweer verdwenen van de Nikon-website, maar enkelen hadden toch al de kans gezien om de foto's op te slaan, en op andere sites te tonen aan de wereld > Nikon D200 foto's.

Niet dat ik nu zo'n D200 ga kopen, ik ga zelfs nog investeren in analoog materiaal (een nieuwe Nikkor 18-35) en die lens wil ik nog volop gaan gebruiken. En ik projecteer nog steeds graag, en de betaalbare (!) projectiekwaliteit van digitaal is nog steeds ondermaats, zeker in vergelijking met een dia.

Een mens mag al eens dromen van nieuw speelgoed... Boys 'n' toys :-)

Het Groot Schietveld

Vakantiegenoegens organiseerde zondag een geleide wandeling op het Groot Schietveld in Wuustwezel. Omdat het Groot Schietveld militair domein is, en daarom niet vrij toegankelijk is, was dit een ideale gelegenheid om het gebied wat beter te leren kennen.

Afspraak aan de kerk van Wuustwezel waarna we nog een stukje moesten (terug)rijden tot aan een parking langs de Kampweg (die dwars door het Groot Schietveld loopt). Eerst deden we een wandeling in het Marum, dit is het stuk ten noorden van de Kampweg. Bernard Castelein, een natuurfotograaf bij het BVNF, was de gids en wist veel te vertellen over het gebied. Het Marum is hoofdzakelijk een heidegebied, met veel oprukkend pijpenstrootje, opgroeiende dennen, eiken en berken, maar ook met een nat stukje waardoorheen de Kleine Weerijsbeek (ook wel Kleine Aa genoemd) stroomt, waarin we een totaal andere vegetatie aantroffen: adelaarsvaren, riet, zwarte els, ...

We wandelden ook een stukje langs de weiden rondom het Groot Schietveld. Deze weiden behoren ook nog tot het Groot Schietveld en worden onder stricte voorwaarden gepacht. Terug in het heidegebied zagen we nog wat gagelstruiken, een klein bruin kikkertje, bramen die over de weg hingen, ... Op een gegeven moment stapten we op een betonplaat, die overging in een brug over de Kleine Aa. Vandaar was het bijna altijd rechtdoor, tot aan de Kampweg. Onderweg zagen we nog vliegenzwammen, egelskop, een rups van veelvraat, ...

Met een kleinere groep gingen we dan nog even in het andere stuk van het Groot Schietveld. Dit lijkt meer op een steppe-gebied. We beklommen een zanddijk, vanwaar we een goed overzicht hadden over het gebied (spijtig genoeg in tegenlicht, dus de foto's zijn niet zo denderend). Van hieruit zagen we de Schietstand 4200, die ongeveer halverwege het gebied ligt aan de kant van Gooreind (zo'n 4 km ver), en helemaal in de verte zagen we de GSM-mast van Maria-ter-Heide, die nog eens 4 km verder staat. Toen we het gebied verlieten zagen we nog parasolzwammen staan, maar zonder veldgids bij de hand, zijn die absoluut niet te determineren. In mijn zwammen-boek staan wel 4 bladzijden parasolzwammen.

Mede door het mooie weer werd dit een geslaagde verkenning van een ontoegankelijk (en dus redelijk onbekend) stuk natuur in de regio.

Werkdag in het Wijtschot

Zaterdag was het werkdag in het Wijtschot. Er waren maar weinig Natuurpunt-medewerkers, maar dat "tekort" werd ruimschoots aangevuld door een grote groep van een of andere vereniging, zowel volwassenen als kinderen. En vele handen maakten het werk licht. Er werd een greppel gegraven, Hugo maaide het riet met de bosmaaier, jonge wilgenscheuten en -boompjes werden uitgetrokken, en de dikkere exemplaren werd afgeknipt, omgekapt of afgezaagd. Tevens werd een hoeveelheid zwerfvuil (een autowiel, een metalen frame, grote plastiek vellen en veel dunne plastiekbuisjes en oranje touw, ...) uit de bosjes en het water gehaald.

's Middags was er verse soep, die we samen met de picknick konden opeten in of buiten aan de Ecoklas. In de namiddag werd er nog een paar uurtjes gewerkt. Met al het natuurlijke materiaal dat uit de put kwam (zand, wilgentakken en -bomen, afgemaaid riet) werd het weggetje, dat van de westelijke dijk naar beneden in de put gaat, én dat aantrekkelijk is voor motocrossers en mountainbikers, opgevuld.

Dankzij het mooie weer en de vele helpende handen werd dit een geslaagde werkdag!

Twijfel (2)

Enkele weken geleden was ik al aan het twijfelen welk materiaal ik zou kopen om mijn fotografie een stapje hoger te zetten. Toen twijfelde ik tussen een echte macrolens, of de combinatie 50mm met tussenringen. Ook zat ik toen met de vraag om een goeie verrekijker te kopen...

Welnu, ik zit nog altijd met twijfels, maar ze zijn al wat aangepast. De vraag ivm de verrekijker is er nog steeds. Maar het macrodilemma is een beetje op de achtergrond geraakt... Paddestoelen zijn met mijn huidige lens ook goed te doen (soms zit ik er zelfs té dicht bij). Er is een ander aspect van de fotografie op het voorplan verschenen: landschaps- en wolkenfotografie. En dan zit ik met mijn 35mm met tevéél millimeters...
Mijn oog was gevallen op de Nikkor AF-D 18-35/3,5-4,5 IF-ED. Volgens de reviews op internet een pracht van een lens, als je het budget niet hebt om de 17-35/2.8 te kopen. En de Nikkor komt er ook veel beter uit dan zijn Sigma-broertjes 15-30 en 17-35, die (a) op analoog wel eens een hoop vignettering kunnen geven, en (b) misschien niet eens passen op mijn camera (G-type lenzen werken niet op mijn F-601)...

Ik zit nu echter met het dilemma: wat eerst kopen? De groothoekzoom of de macro?
De contra voor de groothoekzoom: als ik binnen enkele jaren digitaal ga (met crop-factor 1,5), dan is die groothoekzoom géén groothoekzoom meer. En macro blijft macro (die wordt zelfs beter).
De pro voor de groothoekzoom: het is nu de moment om groothoek-fotografie te doen. In de tijd vóór ik overstap op digitaal ga ik van die groothoekzoom echt mijn plezier wel hebben. Macro kan ik altijd nog doen. Ik doe nu al veel macro (1:2).
Persoonlijk, na veel wikken en wegen, vind ik de pro toch zwaarder doorwegen dan de contra. En dus wordt de collectie lenzen binnen een tijdje aangevuld met een groothoekzoom...
Nu nog eens prijzen gaan opzoeken...

Inktzwammen

Deze voormiddag organiseerde Natuurpunt Schoten in het Wijtschot een herfstwandeling. Er kwam echter maar weinig volk opdagen. Naast Dominique (de gids) en Leo (de conservator) was ik de enige deelnemer. Maar met 3 natuurliefhebbers was het toch een interessante wandeling. Ik heb veel bijgeleerd over de kardinaalsmuts, de hondsroos, de sleedoorn, de zwarte en de grauwe els, ... en andere boeiende planten en zwammen in het Wijtschot.
Op de terugweg van het Wijtschot naar de parking van de Vier Notelaars, zagen we achter de poort van de Groendienst van de gemeente, naast een hoop haksel, een heleboel inktzwammen staan. En niet zomaar inktzwammen, het waren spechtinktzwammen, die zijn vrij zeldzaam in Vlaanderen. En hier staan er zomaar meer dan 20 bij mekaar.

's Middags heb ik alles in mijn waarnemingsboekje geschreven, want voor de cursus Natuurgids heb ik het Wijtschot uitgekozen om mijn terreinstudie te doen.

Na de middag ben ik met het fotogerief teruggekeerd naar het Wijtschot. Eerst langs de Groendienst waar ik vanachter de poort de groepjes inktzwammen heb gefotografeerd. Dan in het Reeënbos naar de geschubde inktzwammen. In alle mogelijke stadia: jong en klein, jong en groot, met de mooie karakteristieke paddestoelenhoedvorm en tenslotte ook helemaal afdruipend. Verder op weg naar de put heb ik nog een libel gefotografeerd. In de put zelf heb ik geen inktzwammen gezien, en op de dijk achteraan zag ik nog een blauwtje vliegen, dat ik na 2 vergeefse pogingen, toch goed kon naderen en mooi op de foto kon zetten. Boven op het hoog stuk heb ik dan tenslotte nog de kale inktzwam gefotografeerd.

Het was weer even geleden dat ik zo genoten heb van het fotograferen. Door de lens turen, kadrage maken, nog wat dichterbij, nee te dicht, terug wat naar achteren, auw-auw-auw, met mijn handen in de brandnetels, wachten op de zon, wachten tot de wind even gaat liggen, en natuurlijk ook mooie beelden kunnen maken. Afwachten wat het resultaat is...

Diavoorstelling in Wuustwezel

Zaterdagavond organiseerde Natuurpunt Wuustwezel een diavoorstelling van 3 natuurfotografen, nl. Jan Roofthooft, Swa Bouvé en Kobe Van Looveren.

Er waren verschillende dia-reeksen, zowel kort (3 minuten) als lang (12 minuten), al dan niet met gesproken tekst. Over het algemeen waren het schitterende diareeksen. Hier en daar zat een dia bij, die ik niet in een reeks zou steken, maar dat doet natuurlijk niks af aan de kwaliteit van de fotografen.

Het was geen digitale projectie, maar een "ouderwetse" diaprojectie met 2 projectoren. Nu zou ik dat toch niet echt "ouderwets" noemen, want met al die fotografen in de zaal (allemaal super-kritische mensen...), die kunnen zo'n diavoorstelling wel appreciëren, zeker omdat de kwaliteit van een goed geprojecteerde dia nog altijd stukken beter is dan een (betaalbare!) digitale projectie.

Na de voorstelling bleven we bij een donkere of een blonde leffe nog voortpraten over digitale en analoge projecties...